Van Puyvelde

 

"Jules de Bruycker gaat hoe langer hoe meer naar de klassieke verpuring, naar den zuiveren opbouw der figuren door de loutere lijn.”  (Van Puyvelde 1926: 83).

Van Puyvelde, L. (1926). Jubel tentoonstelling van de Koninklijke Academie voor Schoone Kunsten. Onze Kunst, 23, 81–83. https://dbnl.nl/tekst/_onz021192601_01/_onz021192601_01_0028.php 

Donnay

http://users.skynet.be/sb263027/biographie.htm 

Jean Donnay

Son oeuvre se répartit en parts fort inégales. La plus importante, et de loin, c'est l'oeuvre gravé; le catalogue publié en 1973 totalisait 809 numéros; il n'est pas tout à fait exhaustif ; en 1981, Jean Donnay disait que le «nombre réel» dépassait le millier. Les peintures sont en quantité indéterminée ; Léon Linotte saura sans doute dénombrer les huiles ; mais les aquarelles... Quant à l'oeuvre de l'illustrateur, il est assez ample pour avoir fait l'objet d'une exposition, quatre ans avant son décès ; le catalogue recoupe en bonne partie celui des gravures ; il englobe des créations qui ne sont pas des illustrations au sens strict du terme. Comme graveur, l'artiste s'est montré un virtuose de l'eauforte, de la trempe d'un Frank Brangwyn, d'un Jules De Bruycker, « un incomparable praticien », comme le proclame Jules Bosmant dès 1930.Parijs Tentoonstelling Jean Donnay. - Galerie A. Fabre.- 

"De jonge Luikschegraveur dien wij hier leeren kennen, openbaart zich als eenwaardigen opvolgervan Maréchal en van de Bruycker. Het lijkt wel alsof geen enkele

quafortist, Brangwyn inbegrepen den heer Jean Donnay nog iets leeren kan. Zijn virtuoziteitv erontrust ons. Volksmenigtenen kathedralen ontstaan gemakkelijk onder zijn vingers, worden opgebouwd met schaduwen, wemelend van details, vol vermakelijke noteeringen. De vaardigheid van den heer Jean Donnay maakt voor ons niet altijd goed wat zijn prentente kort komen aan echte oorspronkelijkheid. Al geelt hij ook blijk van een zekere verbeeldingskrach t,dan is die toch niet van hemzelf; zij heeft slechts den uiterlijken schijnvan de scheppende tantazie. De heer Donnay zal zich moeten ontmaken van eenige drukkende herinneringen. De techniek- hij moet het weten- is slechts een middel,en voor een kunstwerk is er veel nederigheid en onrust noodig. Vroeg of laat zal de heer Jean Donnay zijn weg vinden; wij wenschen hem het beste". P.F.

https://www.dbnl.org/tekst/_onz021192501_01/_onz021192501_01.pdf 

OnzeKunst.Jaargang22

Jean DONNAY. St Séverin. 1928.

 

 zie JDB in de wijk St. Séverin. 

 

Brieven (uit lot van verkoop bij Drouot, zie verzameling Jonn)

L.a.s. à [Marc] de Selys Longchamps, secrétaire perpétuel de l'Académie royale, 1/4/1945. Il a proposé la candidature de Jean Donnay à l'Académie royale de Belgique malgré un certain manque d'originalité, va chercher d'autres candidats, évoque son état de santé. - Id. - Fragment d'une l.a.s., s.d  

Jean Donnay (Cheratte, 1897-1992) was een bekende Belgische kunstschilder en etser.

In 1910 begon Donnay zijn studies aan de Académie Royale des Beaux-Arts in Luik,

In 1931 werd Jean Donnay leraar in de gravurekunst aan de Académie Royale des Beaux-Arts

.In 1961 werd hij directeur van de Académie Royale des Beaux-Arts van Luik, waarbij Georges Comhaire hem opvolgde als docent in het "atelier de gravure". In 1973 werd Jean Donnay lid van de "classe des Beaux-Arts de l'Académie royale de Belgique".

Donnay exposeerde vooral in België en in Parijs, maar ook in de hele wereld: Monza, New York City, Berlijn, Praag, Moskou etc. In zijn werk vindt men voorstellingen van zijn geboortedorp Cheratte, van het plateau van Herve, van de Maasvallei en van de regio rond Luik.

La plus importante, et de loin, c'est l'oeuvre gravé; le catalogue publié en 1973 totalisait 809 numéros; il n'est pas tout à fait exhaustif ; en 1981, Jean Donnay disait que le «nombre réel» dépassait le millier.

Les peintures sont en quantité indéterminée ; Léon Linotte saura sans doute dénombrer les huiles ; mais les aquarelles... Quant à l'oeuvre de l'illustrateur, il est assez ample pour avoir fait l'objet d'une exposition, quatre ans avant son décès ; le catalogue recoupe en bonne partie celui des gravures ; il englobe des créations qui ne sont pas des illustrations au sens strict du terme. Comme graveur, l'artiste s'est montré un virtuose de l'eauforte, de la trempe d'un Frank Brangwyn, d'un Jules De Bruycker, « un incomparable praticien », comme le proclame Jules Bosmant dès 1930. Il maîtrisait les difficultés des grands formats (chacune des trois planches du Triptyque industriel mesure 800 x 600 mm !)

Tekening vrouw

 

Jules De Bruycker double sided pencil drawing

Jules De Bruycker (1870-1945), a rare double sided pencil drawing, recto: a woman seen from the back; verso a portrait of a man (Mr. Malin?), pencil on paper, date of the dedication 1924 but both drawings probably earlier, signed recto, dated and dedicated to Pierre Cornelis. Dimensions:  recto: 35,5 x 25,5 cm; verso 35 x 25 cm (day measure). Framed with the drawing visible on both sides, unexamined out of frame, dimensions with frame 49 x 39,5 cm. Provenance: private collection.

Periode 1920-1940

Sint_NIklaas

Chabot

 Georges Chabot Beguinage à Gand

Georges Chabot (1883-1969), a view of a beguinage in Gent, oil on canvas, signed with the monogram bottom right, 27,5 x 35,5 cm, dimensions with frame 35 x 44 

 

Georges Chabot (1883-1969), a view of a beguinage in Gent, oil on canvas, signed with the monogram bottom right, 27,5 x 35,5 cm, dimensions with frame 35 x 44 cm. 

Period 1900-1920

Size: Small

Price: 200-500

Labeur

Merckaert werd in mei 1898 medestichter van de Brusselse kunstenaarsvereniging "Labeur", een kunstkring met veel eclectische kunst uit diverse genres: schilderkunst, beeldhouwkunst, muziek. M. Gaudelier werd voorzitter en de jurist P.D. Elias secretaris. Stichtende leden waren naast Merckaert onder anderen A. Van der Straeten, J. Potvin, Auguste Oleffe, J. Herbays, M. Tytgat en L. Ledent. Hun eerste Salon ging door in september 1898 in het Museum van Moderne Kunst in Brussel. Merckaert nam ook deel aan de andere salons van "Labeur" onder andere , 1903 (6de), 1904 (7de).

Medeleden van "Labeur" waren onder meer: Jules De Bruycker

Auguste Charles Louis Oleffe (Sint-Joost-ten-Node, 17 april 1867 - Oudergem, 13 november 1931) was een Belgisch kunstschilder.

Oleffe volgde lessen aan de tekenschool in Sint-Joost-ten-Node en was om in zijn levensonderhoud te voorzien enige tijd werkzaam als lithograaf en tekenaar bij een drukkerij. Hij trouwde op 24-jarige leeftijd en vestigde zich in 1895 in Nieuwpoort, waar hij zich geheel aan het schilderen wijdde. In 1906 trok hij naar Oudergem, waar zijn talent zich volledig zou ontplooien. Hij vervaardigde zeegezichten, alledaagse taferelen, vaak van jonge vrouwen in een tuin, en portretten van familieleden en vrienden, onder wie Rik Wouters (1910, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, Brussel)^[1].

Oleffe wordt wel gerekend tot de laatste Belgische impressionisten en was een vertegenwoordiger van het Brabants fauvisme. Hij was een bewonderaar van Manet, Monet en Renoir en liet zich in zijn werken inspireren door hun stijl en kleurgebruik, zoals in Mei (1908) en Lente (1911).

Modest Huys Looking out of the window

Modest Huys (1874-1932), a study drawing of two figures watching the city bustle through a window, pencil on paper, signed bottom right, 18 x 12 cm (day measure), dimensions with frame 38 x 32,5 cm. Unexamined out of frame.

Gentse identiteit

 

Gentse Identiteit

“Gent heeft geen gezicht. Brugge houdt zichzelf en anderen het beeld voor van ‘historische stad’, Antwerpen is een ‘kosmopolitische havenstad’, Leuven is een ‘universiteitsstad’. Maar Gent kiest niet een beeld waarin het zichzelf met liefde herkent, het identificeert zich niet met een beeld of beschrijving van zichzelf. Elk zicht op Gent - ‘havenstad’, ‘historische stad’, ‘universiteitsstad’ enzovoort - is daarom niet eenzijdig, maar vals. Gent laat de verstrooiing in ‘zichten’ wel toe, maar bestaat als iets wat daaraan voorafgaat.” (Verschaffel)

Gentse Identiteit

“Gent heeft geen gezicht. Brugge houdt zichzelf en anderen het beeld voor van ‘historische stad’, Antwerpen is een ‘kosmopolitische havenstad’, Leuven is een ‘universiteitsstad’. Maar Gent kiest niet een beeld waarin het zichzelf met liefde herkent, het identificeert zich niet met een beeld of beschrijving van zichzelf. Elk zicht op Gent - ‘havenstad’, ‘historische stad’, ‘universiteitsstad’ enzovoort - is daarom niet eenzijdig, maar vals. Gent laat de verstrooiing in ‘zichten’ wel toe, maar bestaat als iets wat daaraan voorafgaat.” (Verschaffel)

STAM

"Hoewel we een stadsmuseum zijn, beschouwen we onszelf niet als een ‘identiteitsmuseum’, alsof we een soort politiek instrument zouden zijn, opgericht vanuit specifieke politieke of promotionele doeleinden“. 

 

“Het Stam is een museum over de stad en wil het verhaal van Gent vertellen, zonder al te nadrukkelijk te verwijzen naar de Gentse identiteit.”

 

"De focus op de Gentse identiteit staat dus niet voorop. We spelen ermee, zoals tijdens speciale evenementen ter gelegenheid van open deurdagen, maar eerder op een ludieke en zefrelativerende manier".

“Gent heeft geen gezicht. Brugge houdt zichzelf en anderen het beeld voor van ‘historische stad’, Antwerpen is een ‘kosmopolitische havenstad’, Leuven is een ‘universiteitsstad’. Maar Gent kiest niet een beeld waarin het zichzelf met liefde herkent, het identificeert zich niet met een beeld of beschrijving van zichzelf. Elk zicht op Gent - ‘havenstad’, ‘historische stad’, ‘universiteitsstad’ enzovoort - is daarom niet eenzijdig, maar vals. Gent laat de verstrooiing in ‘zichten’ wel toe, maar bestaat als iets wat daaraan voorafgaat.” (Vershaffel)

STAM

"Hoewel we een stadsmuseum zijn, beschouwen we onszelf niet als een ‘identiteitsmuseum’, alsof we een soort politiek instrument zouden zijn, opgericht vanuit specifieke politieke of promotionele doeleinden“. 

 

“Het Stam is een museum over de stad en wil het verhaal van Gent vertellen, zonder al te nadrukkelijk te verwijzen naar de Gentse identiteit.”

 

"De focus op de Gentse identiteit staat dus niet voorop. We spelen ermee, zoals tijdens speciale evenementen ter gelegenheid van open deurdagen, maar eerder op een ludieke en zefrelativerende manier".

cahier over collecties deel 2[1].pdf

file:///Users/Ronald/Downloads/cahier%20over%20collecties%20deel%202[1].pdf 

======================================================================

De stad als identiteit: ‘In Gent heerst een soort taboeloosheid’ - MO*

https://www.mo.be/reportage/de-stad-als-identiteit-gent-heerst-een-soort-taboeloosheid 

De Bosschere:

 De Bosschere (J.D.B.), J. (1917). Exhibition of Belgian art for the benefit of the Croydon general hospital. The art gallery, Octob.-Novemb.1916. Onze Kunst, 16, 33–34. https://www.dbnl.org/tekst/_onz021191701_01/_onz021191701_01.pdf

Het ‘Kolossal!’ van De Bruyckeris een der acht wonderschoone werken die hij tentoonstelt. Wij zijn voornemens een afzonderlijke studie aan zijn werk te wijden.

Emile Claus: kranten

 

Andelhof

 Andelhof, E. (1942). Galerij van Gentsche Typen. Gent,. Bond der Oostvlaamsche Folkloristen.

 32 kleurrijke straatberoemdheden uit het 19de-eeuwse Gent worden hierin voorgesteld zoals Fliepe de Skamoteur, Zot Sofietje, Siesken de Gistmarchand, Bertje de Mestraper, Karelke Waeri, Pruuke Dossche, De Burgemeester van 't Zieklien, Lotsuure, Moustache Ramon enz. Die bekende, extravagante types uit het Gentse volksleven (marchands, kunstenmakers, artiesten, zonderlingen, …) worden nauwgezet maar ook met veel liefde en humor geportretteerd. Er zijn zeer veel verwijzingen naar Gentse straten, pleinen en winkels. 

Zo leveren deze gevarieerde portretten een ludieke schets van het Gentse 19de-eeuwse volksleven met typen die zijn “heengegaan met al die schoone gebruiken uit vroeger dagen, die door het moderne leven voor goed zijn verdreven”.

Andelhof, Emiel
(Gent, 10.12.1872 - Gent, 11.03.1942) Volksdichter en folklorist, beminnelijk autodidact, zeer actief in de Koninklijke Bond der Oost-Vlaamse Folkloristen Hij begon als behanger en werd later bediende als hoofdrekenkundige in de Luciferswerkhuizen te Gent. Zo’n 18 bijdragen in de Oost-Vlaamse Zanten, waaronder een uitgebreide studie over Gentse volks- en kinderspelen, bv. over de “Pietjesbak” in Dit is die excellente kronijke van de Brahmisten ofte van den Gentschen teerlingbak (1937). Hij werd vooral bekend door de boeiende en nog steeds zeer leesbare verzameling Galerij van Gentsche typen (1942). Als volks- en gelegenheidsdichter stond hij in de traditie van Karel Lodewijk Ledeganck, Jan van Rijswijck, Napoleon Destanberg, August Hendrickx en Lodewijk de Vriese.

Encyclo - Literair Gent - Auteurs

  

Kamelot op de Markt

 Aquarel A.071 KAMELOT MARKT 

A.070 KAMELOT OP DE MARKT

De dorstigen laven. 

De opening van het geheelhouderscafé – met een voorzitter Theophile De Smet – die plechtig opgekleed – met een buishoed - maar ook heel triest poseert. De nadelen van het alcoholisme worden nog eens apart getekend.

Enerzijds een aanklacht, anderzijds een burleske karikatuur die op de lachspieren werkt.

Zot Sofietje

A0030 'T ZOT SOFIETJE

Onderaan kan ik lezen: 'Klein Turkije te Gent' en 'Sint Niklaaskerke te Gent': 1916 (checken)

Naakt: Raphaëlle

 Ronald: zelfs humor bij de naakten: 

Naakt (F138)

zie boek: wat staat erop te lezen? 

schilderij Léon De Smet (

Dezelfde pose, hetzelfde model? 

Zie andere naakten waardoor 

A0335 NAAKT=  Zijn echtgenote Raphaëlle De Leyn Naakt A0335 A0336 NAAKT BEKIJKT EEN ETS VAN FELICIEN ROPS* Van wie komt die titel?  Is het werk van Rops?  Verzameling JCDP Deze afbeelding is een tekening van De Bruycker's vrouw zijnde Raphaëlle De Leyn

Naakt (A0336)

Naakt

 

A0301

Bovenaan: Japanse prent? 

Naakt A0303

kan men lezen welk boek daar ligt? 

Japanse prent op de achtergrond? 

JDB Eiermarkt Gent

 

JDB Alyn

 

Jules deBruycker | Cour intérieure de l'hôpital Alyns (1906) | MutualArt

Watercolour

https://www.mutualart.com/Artwork/Cour-interieure-de-l-hopital-Alyns/D3AA909B5EE9D245 

JDB Vrijdagsmakt

 Jules deBruycker | Ghent, The Vrijdagmarkt (1902) | MutualArt

Watercolour

https://www.mutualart.com/Artwork/Ghent--The-Vrijdagmarkt/E19235FFEAE23272 

JDB Patershol

 Jules deBruycker | Le quartier du Patershol sous la neige | 

MutualArtWatercolour   

                           

https://www.mutualart.com/Artwork/Le-quartier-du-Patershol-sous-la-neige/B7E78E031B7AE9C1 

JDB In Nazareth

 Jules deBruycker | In Nazarethe - Estaminet - bij C. Dobbelaere | 

A.307 IN NAZARETHE - ESTAMINET

Verkocht op 27 september 2017 in veilingzaal Carlo Bonte

MSK Gent 1952

https://www.carlobonte.be/auction-lot/de-bruycker-j.-in-nazarethe-estaminet-bij-c_4914E9B8D2

watercolour and black pencil on paper                              

https://www.mutualart.com/Artwork/In-Nazarethe---Estaminet---bij-C--Dobbel/A865AC173E5AA59A 

JDB, De Kaai

 

Creator:

Jules De Bruycker

Period:

20ste eeuw

Institution:

Museum voor Schone Kunsten Gent

Type:

grafiek

Subject:

figuurvoorstellingen and stadsgezichten

Data PID:

http://mskgent.be/collection/work/data/1932-DC

JDB: Japans?

 

Japans? 

Invaluable

https://www.invaluable.com/auction-lot/jules-de-bruycker-1870-1945-belgian-school-105-c-efcw5qt7dv# 

JDB

 https://www.invaluable.com/auction-lot/jules-de-bruycker-1870-1945-belgian-school-78-c-a8yqddz0ob 

JDB, MARKT TE GENT

Jules de Bruycker, Markt te Gent

Medium:Gouache

(ARTNET)

VOLKSTYPES

 Jules de Bruycker, Volkstypes voor het zuidstation te Gent

, 1914–1914

Medium:

Collage and Watercolor

Size:

45.5 x 65.5 cm. (17.9 x 25.8 in.)

http://www.artnet.com/artists/jules-de-bruycker/volkstypes-voor-het-zuidstation-te-gent-Hl5ddvQW8pJvXwtHK_xSDg2 

Biddende vrouwen

  Een aantal beelden van biddende mensen (vooral vrouwen):

* bij twee biddende vrouwen: tekst en beeld samen

A.261 BIDDENDE VROUW IN KERK: de maand van Maria en iets over Macharius…

zie ook: Kwezelke (A.280)

Boulanger

 

Het schilderen van historische gebouwen in combinatie met mensen (zoals JDB vaak deed), is ook al bon ton en de 19de eeuw

François Jean Louis Boulanger (1819-1872)

Hij was de zoon van Franciscus Josephus en Maria Catherina de Puysseleir, beide van Franse herkomst. Zijn jongere broer Jules-Joseph Boulanger ( geboren in 1822) werd eveneens kunstschilder.

Boulanger volgde de opleiding tot kunstschilder aan de Academie van Gent, van 1841. 

 Hij debuteerde in het Salon van 1841 in Gent met een genretafereel "Maaltijd van de kat". Spoedig legde hij zich toe op het genre van de veduteschildering, waarmee hij vanaf dan op vele voorname salons in België aanwezig was.

Volgens de overlevering is Boulanger ten gevolge van overmatig alcoholgebruik geestesziek geworden. Hij overleed in het Gesticht aan de Palinghuizen in Gent. Hij woonde in de periode 1850-1858 aan de Predikherenlei 33 in Gent (tot in 1855 samen met zijn broer), later in het nummer 17 en zijn laatste adres was in de Wilderoosstraat.

Meestal behandelde hij pittoreske sites uit Gent, minder vaak een schilderachtig hoekje uit Brugge of Hollandse steden. Sporadisch schilderde hij ook enkele marines. Zijn stijl sluit aan bij het “romantisch-realisme” en hij combineert een topografische nauwgezetheid met elementen uit de romantiek, zoals bv. een fijne, egale schilderwijze, het zachte, flatterende romantisch coloriet en de aandacht voor de couleur locale via kleine pittoreske scènes en personages.

Het Toreken op de Vrijdagmarkt in Gent 
1845

olieverfschilderij: 39,8 cm x 32,4 cm 
1978-U

Van François Boulanger zijn hoofdzakelijk stadsgezichten bekend van Brugge, Amsterdam en vooral van zijn geboortestad Gent. Hier zien we het Toreken op de Vrijdagmarkt. Het Toreken, gildehuis van de huidenvetters of leerlooiers, werd rond 1450 gebouwd en was het kloppend hart van het grootste marktplein in Gent. Later deed het in gotische stijl opgetrokken gebouw dienst als opslagplaats, winkel of herberg. Toen Boulanger het schilderde was er een kledingzaak gevestigd zoals het opschrift links midden op de gevel van het Toreken vermeldt.

(MSK)

JDB, Koornlei/Quai

Bagagdrager

 

A.133 BAGAGEDRAGER, ZUIDSTATION GENT

Verkocht bij Giroux Brussel 06/02/1954

A.137 BAGAGEDRAGER 

 

 

A.132 BAGAGEDRAGER ZUIDSTATION GENT//LE COMMISSIONNAIRE

Verkocht bij Giroux op 12/02/1929.
Bagagedragers in het Zuidstation te Gent (ook witte kielen genoemd)
Witte kielen is een Gentse uitdrukking voor witte overjassen.

Mardi Gras

Mardi Gras als thema 

Pissaro (zie zijn reeks Rue de Montmartre op verschillende momenten)

Manet

 Manet, Café Concert Zangeres

 

  Manet, Café Concert (1879)

 

 

 

Manet maakte vaak beelden van  café scènes die het sociale leven toonden op het einde van de 19de eeuw. De nieuwe cultuur van het cabaret, het varieté... ontsond.