Degas

  Degas

Verrekijker opera

 

Degas: Lady with Opera Glasses, 1875-76

Degas: wachten, narratief...

Wachten

 

Waiting is a pastel on paper by the French Impressionist Edgar Degas, completed between 1880–1882. It is an early example of the more than 200 pastels, paintings, mixed media drawings and sculptures of ballerinas depicted by Degas from the early 1880s.^[1] This work is regarded for its vibrant colouring and steep perspective. 

The Long Wait: Best Waiting Paintings - Art State of Mind
https://www.dailyartmagazine.com/best-waiting-paintings/ 

Several of Degas’ more complex paintings of the ballet contain narrative elements, but the one notably narrative painting from his later work is a simpler composition and another enigma: Waiting, a pastel painting from about 1882.

 

 

 This shows two women sat side-by-side on a wooden bench in a corridor or similar area within the ballet of the Paris Opera. The woman on the left is a ballet dancer, who is in full dancing dress. She leans forward and down, grasping her left ankle with her left hand, although she is not looking at that ankle but ahead at the flagstones on the floor.

Sat immediately to the right of the dancer is a woman wearing black street clothing, holding an unrolled black umbrella, and with black walking or working shoes. She wears a black hat and a full length black coat, her wrists are crossed on her lap, and she looks slightly down from directly ahead.

The dancer’s face is completely obscured; the other woman’s eyes are obscured by the brim of her hat. The two women occupy only the left half of the wooden bench, leaving the other half free.

Degas provides no other clues as to what the two women are waiting for, nor whether there is any relationship between them. Once again he leaves this as a problem painting, inviting the viewer to speculate and to construct their own narrative as they wish.

Degas’ narrative paintings show two distinct phases: up to 1865, he made quite explicit history paintings of relatively unusual stories in a quite conventional manner, although several of his compositions were complex, and he cropped the images in a very modern style.

After 1865, he continued to paint narrative works, but they did not tell familiar stories. Instead they were implicit and open-ended, inviting the viewer to speculate and build their own narrative from the visual clues and cues which he provided. These are consistent with the sub-genre of problem paintings, which were becoming increasingly popular, and related to serialised detective stories, for example.


Edgar Degas: Narrative paintings from 1866 – The Eclectic Light Company
https://eclecticlight.co/2017/09/06/edgar-degas-narrative-paintings-from-1866/ 

Degas: Kranten

 

 

 

Degas: 

Schilderij: A Cotton Office in New Orleans , ook wel bekend als Interior of an Office of Cotton Buyers in New Orleans en Portraits in an Office (New Orleans).  (1873).

 

 "Hoewel het katoenbedrijf van de familie de Gas grote verliezen leed, vroeg René de Gas zijn broer Edgar om het familiebedrijf te schilderen. In schilderij zijn meerdere familieleden te zien. Michel Musson beoordeelt de kwaliteit van de katoen, Achille staat nonchalant in het room en René zit de krant te lezen. Vlak nadat Edgar het schilderij af had gemaakt, ging het bedrijf failliet."

 

Degas toont het interieur van de katoenfabriek van zijn oom van moederszijde Michel Musson in New Orleans . Musson, Degas 'broers René en Achille, Mussons schoonzoon William Bell, en andere vennoten van Musson zijn betrokken bij verschillende zakelijke en vrijetijdsactiviteiten terwijl ruwe katoen op een tafel in het midden van het kantoor ligt. 

A Cotton Office in New Orleans , ook wel bekend als Interior of an Office of Cotton Buyers in New Orleans en Portraits in an Office (New Orleans) , is een olieverfschilderij van Edgar Degas . Degas toont het interieur van de katoenfabriek van zijn oom van moederszijde Michel Musson in New Orleans . Musson, Degas 'broers René en Achille, Mussons schoonzoon William Bell, en andere vennoten van Musson zijn betrokken bij verschillende zakelijke en vrijetijdsactiviteiten terwijl ruwe katoen op een tafel in het midden van het kantoor ligt. Degas creëerde het schilderij in het begin van 1873 tijdens een uitgebreid bezoek aan familie in New Orleans. Zijn reis viel samen met de politieke turbulentie van de wederopbouw . Degas exposeerde het werk op de impressionistische tentoonstelling van 1876 in Parijs. Degas hoopte het schilderij te verkopen aan een textielfabrikant in Manchester, maar dat lukte niet. Een katoenkantoor in New Orleans werd uiteindelijk in 1878 verkocht aan het Stedelijk Museum in Pau, Frankrijk . Degas was de enige grote Franse impressionist die naar de Verenigde Staten reisde om Amerikaanse onderwerpen te schilderen. <i> Een katoenkantoor in New Orleans </i> - https://nl.qaz.wiki/wiki/A_Cotton_Office_in_New_Orleans

Een katoenkantoor in New Orleans - A Cotton Office in New Orleans Van Wikipedia, de gratis encyclopedie Een katoenkantoor in New Orleans Cottonexchange1873-Degas.jpg Artiest Edgar Degas Jaar 1873 Medium olieverf op canvas Dimensies 73 cm x 92 cm (29 in x 36 in) Plaats Musée des beaux-arts de Pau , Pau, Frankrijk A Cotton Office in New Orleans , ook wel bekend als Interior of an Office of Cotton Buyers in New Orleans en Portraits in an Office (New Orleans) , is een olieverfschilderij van Edgar Degas . Degas toont het interieur van de katoenfabriek van zijn oom van moederszijde Michel Musson in New Orleans . Musson, Degas 'broers René en Achille, Mussons schoonzoon William Bell, en andere vennoten van Musson zijn betrokken bij verschillende zakelijke en vrijetijdsactiviteiten terwijl ruwe katoen op een tafel in het midden van het kantoor ligt. Degas creëerde het schilderij in het begin van 1873 tijdens een uitgebreid bezoek aan familie in New Orleans. Zijn reis viel samen met de politieke turbulentie van de wederopbouw . Degas exposeerde het werk op de impressionistische tentoonstelling van 1876 in Parijs. Degas hoopte het schilderij te verkopen aan een textielfabrikant in Manchester, maar dat lukte niet. Een katoenkantoor in New Orleans werd uiteindelijk in 1878 verkocht aan het Stedelijk Museum in Pau, Frankrijk . Degas was de enige grote Franse impressionist die naar de Verenigde Staten reisde om Amerikaanse onderwerpen te schilderen. <i> Een katoenkantoor in New Orleans </i> - https://nl.qaz.wiki/wiki/A_Cotton_Office_in_New_Orleans

Een katoenkantoor in New Orleans - A Cotton Office in New Orleans Van Wikipedia, de gratis encyclopedie Een katoenkantoor in New Orleans Cottonexchange1873-Degas.jpg Artiest Edgar Degas Jaar 1873 Medium olieverf op canvas Dimensies 73 cm x 92 cm (29 in x 36 in) Plaats Musée des beaux-arts de Pau , Pau, Frankrijk A Cotton Office in New Orleans , ook wel bekend als Interior of an Office of Cotton Buyers in New Orleans en Portraits in an Office (New Orleans) , is een olieverfschilderij van Edgar Degas . Degas toont het interieur van de katoenfabriek van zijn oom van moederszijde Michel Musson in New Orleans . Musson, Degas 'broers René en Achille, Mussons schoonzoon William Bell, en andere vennoten van Musson zijn betrokken bij verschillende zakelijke en vrijetijdsactiviteiten terwijl ruwe katoen op een tafel in het midden van het kantoor ligt. Degas creëerde het schilderij in het begin van 1873 tijdens een uitgebreid bezoek aan familie in New Orleans. Zijn reis viel samen met de politieke turbulentie van de wederopbouw . Degas exposeerde het werk op de impressionistische tentoonstelling van 1876 in Parijs. Degas hoopte het schilderij te verkopen aan een textielfabrikant in Manchester, maar dat lukte niet. Een katoenkantoor in New Orleans werd uiteindelijk in 1878 verkocht aan het Stedelijk Museum in Pau, Frankrijk . Degas was de enige grote Franse impressionist die naar de Verenigde Staten reisde om Amerikaanse onderwerpen te schilderen. <i> Een katoenkantoor in New Orleans </i> - https://nl.qaz.wiki/wiki/A_Cotton_Office_in_New_Orleans

Goya

JDB werd vergeleken met Goya:

“In his etchings of the war, his satire becomes a tragic thing and the prints surpass even those from Goya in horror. Goya gains his effects by extreme realism and the use of much gruesome detail. DB achieves results even more fearful by making use of a freer method of attack; - by introducing fiends when Goya uses corpses, by peopling every shadow with the hold of unknown horrors. (geciteerd bij Huys: 85)

Sturges, Lucy Hale, 

An Etcher of Flanders [Jules de Bruycker] [Electronic File]

Champlain, N.Y.: Winfred Porter Truesdell, 1923. 9 pp. 5 illustrations. PDF file (approx. 1.75 MB). Originally published in The Print Connoisseur, 1923. Delivery in PDF format. The first complete Index to The Print Connoisseur, 1920-1932, is available as catalogue no. 319-3. Requires Adobe Reader or similar program to view.

Degas: Rug

Ik zie een werk van Degas die ook vaak het uitgangsleven tekende/schilderde. Zo'n man op de rug/

Edgar Degas, Dancer and an Admirer, c. 1880-3. Monotype, measurements unknown. Whereabouts unknown. 

Ook bij JDB.