De loge (Frans: La loge of L'avant-scène) is de titel van een schilderij van Pierre-Auguste Renoir. Hij schilderde het in 1874 en stelde het datzelfde jaar tentoon op de eerste expositie van de impressionisten. 

Thema: wachtende prostitués

Naar aanleiding van 'wachtende prostitués'

zie verder op deze blog...

Fleurs du vice. Bloemen van de ondeugd. Rond 1906.

Les Fleurs du mal (De bloemen van het kwaad) is de belangrijkste dichtbundel van de Franse dichter. Baudelaire begon in 1843 aan Les Fleurs du mal (De bloemen van het kwaad). De eerste uitgave dateert uit 1857 en de laatste waaraan de dichter zelf heeft gewerkt uit 1861

 

PS

Armand Rassenfosse illustreerde Les Fleurs du Mal (Les Cent Bobliohiles 1899) van Baudelaire (1899) als zijn eerste geïllustreerd boek.

THEMA

Wachtende prostitués is een thema dat op dat moment (vanaf rond 1870) vaak getekend of geschilderd werd. 

Degas (1834-1917)

Degas, 'Attendre'

Toulouse Lautrec (1864-1901)

 

 

 

Au Salon de la rue des Moulins (Nederlands: De salon in de rue des Moulins) (1894)

 

 

 

 

Henri de Toulouse-Lautrec: wachtende prostituees in een bordeel in Montmartre, geschilderd in een postimpressionistische stijl.Tussen 1892 en 1895 een vijftig schilderijen en meer dan honderd tekeningen in de Parijse bordelen, zoals deze in de rue de Moulins. 

 

Op zoek naar het verborgen leven van de bourgeoisie als een aanklacht tegen hun hypocretie.

Op het eerste gezicht vrolijke kleuren die een zekere gezellige warmte uitstralen. Maar de gezichten van de prostituees spreken eerder van tristesse en de blik van de salonhoudster is werenloos kil. Weinig flatteus maar er spreekt wel sympathie uit van de schilder. Waarschijnlijk invloed van Japanse prenten in het gebruik van felle kleuren en grote vlakken. 

 

“Kort na voltooiing van het schilderij maakte Toulouse-Lautrec een pasteltekening naar hetzelfde onderwerp, oorspronkelijk bedoeld als voorbereiding voor een kleurenlithografie. In deze pastel demonstreert zich bij uitstek de invloed Edgar Degas op zijn werk, met name in de streperige belijning. Ook het bewust 'onaf' laten van bepaalde gedeeltes van het kunstwerk is ingegeven door Degas”. De divan op de voorgrond en de architectonische versiering op de achtergrond zijn niet afgewerkt, waarmee de aandacht wordt gefocust op de vrouwen. Bij de overgang van kleuren naar pastelkrijt worden de kleuren feller en de oppervlakken vlakker.

 

 

Toulouse Lautrec. Veel tristesse...

 

 

Alone

Andere beelden: Albert Moore (1841-1893)

Loge

 

B0153 LA LOGE

zie Toulouse Lautrec Le Goulue and Valentin, the Boneless One - 1891 - Musee Toulouse-Lautrec - Albi Le Goulue and Valentin, the Boneless One - 1891 - Musee Toulouse-Lautrec - Albi by Henri de Toulouse-Lautrec

Café amusement etc

‘Gand a fini par faire comme les autres.’ De opkomst van het café-concert en variététheater in de laatnegentiende- eeuwse Gentse ‘spektakelmaatschappij’ | Jonckheere | Tijdschrift voor Mediageschiedenis


"Tevens zijn de beeldende kunsten van onschatbare waarde voor de studie van de populaire spektakelzalen. Niet enkel Toulouse-Lautrec of Manet waren aangetrokken tot het populaire spektakelleven in de stad, maar evenzeer een groot aantal lokale kunstenaars. De cafés en spektakelzalen waren immers de ideale uitvalsbasis om de medetoeschouwers of artiesten te schetsen. Zo bevat bijvoorbeeld het werk van de Gentse kunstenaar Jules De Bruycker (1870–1945) veel verwijzingen naar het populaire spektakelleven.70 Dat dergelijk artistiek werk ook inhoudelijk een belangrijke bron van informatie kan zijn bleek onder meer uit de belangwekkende studie The Painting of Modern Life (1985) van de Franse kunsthistoricus T.J. Clark over de Franse café-concerten en hun publiek.71".

Peintre Flammand: Raphaël Willaert

Raphaël Willaert (1878-1949) komt uit een bekende Gentse kunstenaarsfamilie, zijn vader en broers Arthur (1875-1942) en Ferdinand (1861-1939) zijn ook schilders. Zij broer Ferdinand wordt zijn leermeester als leraar aan de Academie waar Raphaël ook zijn opleiding volgt. Hij krijgt een zekere faam als schilder en tekent zijn werk met Trealliw –de omkering van zijn naam - om zich van zijn broers te onderscheiden. Willaert behoort tot het vaste gezelschap in de keuken van Emiel Van Vooren. JDB portretteert hem in de – voor Willaert - veel te grote armstoel van Van Vooren met veel te korte beentjes op een voetbankje. Vooraan zien we veel te grote penselen en schilderspallet, en achteraan op de achtergrond een karikatuur van JDB. Volgens de verhalen is Willaert heel zelfbewust en wat pretentieus over zijn talenten als schilder. JDB maakt een min of meer spottende prent met als plechtige titel ‘Peintre Flamand’.

PS ergens las ik: Jules De Bruycker

"Confrère , heet deze ets. Het is een collega graficus van de kunstenaar die in zijn atelier poseert. Treffende gelijkenis met Toulouse Lautrec. Ets 1906. Plaatgrootte 16 x 26,5 cm. Gesigneerd. Ingelijst achter museum glas. Speciale prijs tot 15 april 350,- Daarna 395,"

Ets J.D.B. 016 PEINTRE FLAMAND 1906 
(in museum gewoon als ets aangeduid)

Tekening: B0115 PEINTRE FLAMAND CONFRERE RAPHAEL

 Tekening van de broer

B0114 CONFRERE A.WILLAERT 

bb

John "Rafaël Willaert  Vlaamse Leieschilder - broer van Ferdinant en tekende zijn schilderijen met zijn naam omgekeerd.  T.t.z. Trealliw. "