Le Quai au Blé à Gand

 

Ronald: was er nog een haven in 1932?

Beschrijving

"Schitterende originele ets uit 1932 van Jules De Bruycker, met een knappe voorstelling van een geanimeerde scène aan de Korenlei in Gent.
Vandaag een toeristische trekpleister in hartje Gent, net als de Graslei. Maar toen nog een echte binnenhaven met veel economische activiteit.
In de achtergrond de Sint-Michielskerk en de Sint-Michielsbrug.

Jules De Bruycker (Gent 1870 - 1945) wordt net als James Ensor gerekend tot de belangrijkste Vlaamse etsers.Hij was een virtuoos in de etstechniek en daarom bijzonder geliefd bij een groot publiek van kunstliefhebbers en verzamelaars."

(zie Boulanger)

Groep

Archief Gent  

Objectnaam

Foto van tekening  

Inventarisnummer

SCMS_FO_2876 

Boulanger

 

Het schilderen van historische gebouwen in combinatie met mensen (zoals JDB vaak deed), is ook al bon ton en de 19de eeuw

François Jean Louis Boulanger (1819-1872)

Hij was de zoon van Franciscus Josephus en Maria Catherina de Puysseleir, beide van Franse herkomst. Zijn jongere broer Jules-Joseph Boulanger ( geboren in 1822) werd eveneens kunstschilder.

Boulanger volgde de opleiding tot kunstschilder aan de Academie van Gent, van 1841. 

 Hij debuteerde in het Salon van 1841 in Gent met een genretafereel "Maaltijd van de kat". Spoedig legde hij zich toe op het genre van de veduteschildering, waarmee hij vanaf dan op vele voorname salons in België aanwezig was.

Volgens de overlevering is Boulanger ten gevolge van overmatig alcoholgebruik geestesziek geworden. Hij overleed in het Gesticht aan de Palinghuizen in Gent. Hij woonde in de periode 1850-1858 aan de Predikherenlei 33 in Gent (tot in 1855 samen met zijn broer), later in het nummer 17 en zijn laatste adres was in de Wilderoosstraat.

Meestal behandelde hij pittoreske sites uit Gent, minder vaak een schilderachtig hoekje uit Brugge of Hollandse steden. Sporadisch schilderde hij ook enkele marines. Zijn stijl sluit aan bij het “romantisch-realisme” en hij combineert een topografische nauwgezetheid met elementen uit de romantiek, zoals bv. een fijne, egale schilderwijze, het zachte, flatterende romantisch coloriet en de aandacht voor de couleur locale via kleine pittoreske scènes en personages.

Het Toreken op de Vrijdagmarkt in Gent 
1845

olieverfschilderij: 39,8 cm x 32,4 cm 
1978-U

Van François Boulanger zijn hoofdzakelijk stadsgezichten bekend van Brugge, Amsterdam en vooral van zijn geboortestad Gent. Hier zien we het Toreken op de Vrijdagmarkt. Het Toreken, gildehuis van de huidenvetters of leerlooiers, werd rond 1450 gebouwd en was het kloppend hart van het grootste marktplein in Gent. Later deed het in gotische stijl opgetrokken gebouw dienst als opslagplaats, winkel of herberg. Toen Boulanger het schilderde was er een kledingzaak gevestigd zoals het opschrift links midden op de gevel van het Toreken vermeldt.

(MSK)

JDB, Koornlei/Quai

Lievekaai (Boulanger)

'Gezicht op de Lievekaai' (ca. 1855-1860) van F. J. L. Boulanger, dat een stukje van de Prinsenhofwijk voorstelt, is daarvan een mooi voorbeeld. (Stam - https://stamgent.be/en/collection/artworks/A2011_02).

Stadsgzichten Gent

Zie Stam:  https://stamgent.be/en/collection/artworks/A2011_02

Geschilderde stadsgezichten van Gent vormen een belangrijk onderdeel van de collectie van het STAM. Ze tonen de gedaanteverwisselingen en transformaties van straten, pleinen, wijken en het randgebied van de stad door de eeuwen heen. Naast de 17de- en 18de-eeuwse, laten vooral de 19de-eeuwse kunstenaars zich inspireren door de stad. Het historische stadscentrum met de middeleeuwse monumenten sprak het meest tot hun verbeelding. Belfort, Sint-Niklaaskerk, Sint-Baafskathedraal, Sint-Baafs- en Sint-Pietersabdij, evenals de beroemde Koren- en Graslei zijn vaak het onderwerp bij kunstenaars als Pierre François De Noter (1779 – 1842) en François Jean Louis Boulanger (1819 -1873). Voor het STAM zijn dergelijke stadsgezichten vaak unieke bronnen die de toestand vóór de stedenbouwkundige ingrepen visualiseren. Het Stadsmuseum poogt dan ook zijn verzameling stadsgezichten uit te breiden met minder vaak in beeld gebrachte stadsdelen.