L'AMATEUR D'ART

A.041 ROMMELMARKT VRIJDAGSMARKT TE GENT // L'AMATEUR D'ART (1912)

Verzamelaar, kunstliefhebber

de markt als een plek voor verzamelaars zonder geld, veroordeeld tot prullaria...

Verzamelaars Daumier

Collectioneur

Amateurs d'estampes
Les connoisseurs

Honoré Daumier tekende en schilderde verschillende verzamelaars en “connoiseurs” uit die over de schouder van de kunstenaar kijken naar de portfolio's op zoek naar een goede koop.

Enerzijds verkochten deze platen goed (de verzamelaars konden zich identficieren met het onderwerp - hun hobby werd afgebeeld), anderzijds was er meer aan de hand dan dit verkoopsargument. In zijn essay over Daumier schreef Henry James dat we in deze beelden een fascinatie van Daulmier gereflecteerd zien: “the old Parisian quay, the belittered print-shop, the pleasant afternoon, the glimpse of the great Louvre and the other side of the Siene, ... estampes suspended in the window and doorway .. extracted, piece by piece from musty portfolios'.




Verzamelaars:





De kopers bekijken een print kritisch - verschillende blikken beoordelen het werk. Andere werken liggen verspreid op de tafel.

Verzamelaar:






The Print Collector | Art UK


Een eerder schamel geklede man bekijkt de werken in een gallerie. Misschien is hij te arm om iets te kopen?

Gedurende de periode tussen 1850 en 1860 werden kopers:verzamelaars een terugkerend onderwerp voor Daumier. De bourgeoisie (waaronder ook de middenklasse) konden zich veroorloven kunst te kopen en zelfs te verzamelen.

Er zijn verschillende versies van deze figuur die naar kunstwerken staat te kijken.

Verzamelaar:





Daumier maakte vaak verschillende variaties op hetzelfde thema: een man (sic) op zoek naar kunst. Het gaat vaak om petit-bourgeois figuren.

Dit type verschijnt steeds meer in de stad in het Frankrijk van Balzac ten tijden van de tweede Empire (tijdperk van Napoleon III van 1851-1870).

De oprichting van de La Société des aquafortistes (1862) was een stimulans in de verkoop van betaalbare kunstwerken.


"While continuing to observe the lifestyle and personalities of his times, Daumier sets aside the satirical bent of the Croquis de Salon [Salon sketches], to give his character a more universal appeal. The meditative atmosphere is treated in chiaroscuro, the monochrome engravings are subdued and the broad contours conjure up the peaceful seriousness of Chardin’s interiors.Very few reference points exist for the chronology and stylistic development of Daumier’s paintings, most of which remained in his studio, with just a few scarce exceptions. His output must have increased after he was laid off by the newspaper Le Charivari in 1860, since he had much more time to devote to easel painting. Made famous during his lifetime by Delacroix and Baudelaire, Daumier sold his works to a limited circle of enthusiasts such as Corot, his devoted friend who kept this painting until his death."









Daumier: Visions of Paris | The Arbuturian

"One of the great interests reflected in his work was the place of the artist and his art, the act of looking and the power of the beholder. “The Print Collector” (c. 1857-63) – a small masterpiece of atmosphere – is just one in a series of contemplative paintings and kinetic cartoons which examine the relationship between art and the viewer and the art of looking itself. Daumier was acutely conscious of how naked the artist is when his work goes up for public display. In “Salon de 1857”, one of his comic lithographs for Le Charivari, a nude statue ignored amidst the top-hatted and pince-nezed onlookers who are all staring intently at the paintings on the walls, comes to life with a noiseless wail and contortion of her arms."

Beelden:








































Here are some people looking at art in 1865:

Rembrandt en verzamelaar

Portrait of Abraham Francen, Rembrandt van Rijn, 1655 - 1659 (etching, h 158mm × w 210mm)

Verzamelaars
Een netwerk van verzamelaars



Dit is een portret van Abraham Francen, een goede vriend van Rembrandt. Francen was een apotheker en een verzamelaar van kunstvoorwerpen. Rembrandt heeft hem in zijn studeerkamer met voorwerpen uit zijn verzameling afgebeeld. Hij bekijkt een prent of een tekening uit een album dat voor hem ligt. Op zijn bureau staat een oosters beeldje van een man, en een mensenschedel. Aan de wand hangen drie schilderijen uit zijn collectie waaronder een drieluik met een lijst die is gedecoreerd met ornamenten.Rembrandt had een netwerk van zo’n twintig verzamelaars, vaak rijke kooplieden, om zich heen. Hij ontmoette hen op veilingen, deed zaken met hen, verkocht hun zijn werk, portretteerde hen of leende geld van hen. De verzameling als statussymbool Verzamelen was mode onder de gegoede burgerij. Naast zijn contacten met verzamelaars had Rembrandt een groot netwerk van – vaak welgestelde en voorname - klanten voor zijn werk. Met hen wilde hij zijn interesse delen, maar ook wilde hij vermoedelijk graag laten zien wat hij allemaal bezat, en was zijn verzameling een statussymbool.





“Over de kunstverzamelaar Abraham Francen, die een goede vriend van Rembrandt is geweest, wordt gezegd dat hij niet bijzonder vermogend was. Hij zou soms weinig hebben gegeten en gedronken om maar prenten te kunnen kopen”.

“Voor Rembrandt kwamen de moeilijke tijden omstreeks 1652 toen hij 46 jaar oud was en door financiële problemen uiteindelijk zijn bezittingen moest verkopen. In deze periode is hij geholpen door een paar trouwe vrienden, waaronder de verzamelaar Abraham Francen voor wie hij een bijzondere portretprent maakte.”

"Rembrandt portrayed his friend, the apothecary Abraham Francen, in his study. The view of the outside world intruding through the window contrasts with Francen’s concentrated examination of the print or drawing in the quiet solitude of the dark room. The informal mood of the etching is enhanced by Francen’s unbuttoned doublet and the nonchalantly draped curtain."

"Dit is een portret van Abraham Francen, een goede vriend van Rembrandt. Francen was een apotheker en een verzamelaar van kunstvoorwerpen. Rembrandt heeft hem in zijn studeerkamer met voorwerpen uit zijn verzameling afgebeeld. Hij bekijkt een prent of een tekening uit een album dat voor hem ligt. Op zijn bureau staat een oosters beeldje van een man, en een mensenschedel. Aan de wand hangen drie schilderijen uit zijn collectie waaronder een drieluik met een lijst die is gedecoreerd met ornamenten.Rembrandt had een netwerk van zo’n twintig verzamelaars, vaak rijke kooplieden, om zich heen. Hij ontmoette hen op veilingen, deed zaken met hen, verkocht hun zijn werk, portretteerde hen of leende geld van hen. ".





PS zie de verzameling van voorwerpen op de zelfportretten van JDB

Paard en kar

 

PAARD EN KAR (T.M.300) (1938)

Ex verzameling Jousian. 

 

verzamelaar

Bertainchand verzamelaar

https://www.lotsearch.net/archive/search/Bertainchand?searchID=522648


Archives Paul Eeckhout - Varia] - Collection de lettres, cartes postales ou de visite , etc., corresp. divers . Formats et étendues div.
Au photographe gantois Edgar Barbaix , au peintre Edgard Bytebier , au collectionneur Edmond Bertainchamp (Bertainchand ?), à Paul Eeckhoud , Melle Moreels et autres. Qqs pcs en néerlandais mais la plupart en français. Par Jacques Maes (important ensemble à... 

Vogelzangkaai

J.D.B. 401 VOGELZANGKAAI GENT "19.."
Uitzonderlijke staat
H 238-B 228
L.R.N.M.
De Vogelzangkaai was vroeger Quai du Ramage waar verzamelaar Jaqcues Voortman zijn fabrieken had (UCO) en woonde (verzamelaar).

B0216 VOGELZANGKAAI TE GENT

Verzamelaar: Van Autryve(s)

Tekening (ingekleurd) LE COLLECTIONNEUR (B0101)

Op deze tekening ziet men de ware aard van de collectioneur
De spinnenwebben hebben zich vastgeweven tussen hem en het werk
De goudmuntjes springen uit zijn zak in de hoop het werk te kunnen verwerven

Het gaat hier om Van Autryve(s) die ook in andere werken van JDB voorkomt.



B0127 Z.VAN AUTRYVES

 verzamelaar (zie cartoon, zelfde figuur)


b0128 Z.VAN AUTRYVES

 

B0125 MONSIEUR Z.VAN AUTRYVES

 zie karikaturen met de Sint-Michielsbrug

 

 

 

B0129 Z.VAN AUTRYVES

Wie is van Autryve (checken John)?  

Mogelijk:

"In 1898 voltooiden de architecten Louis Cloquet en Etienne (Stefaan) Mortier hun basisplannen voor het postgebouw en twee jaar later legde de aannemer, de gebroeders Muyncke, de funderingen. In 1902 startte aannemer Van Driessche met de ruwbouw en in 1906 kreeg aannemer Van Autryve de opdracht voor de afwerking toegewezen. In 1908 was het gebouw volledig afgewerkt maar het duurde nog tot oktober 1910 voor de postdiensten naar de Korenmarkt werden overgebracht."

 Van "Autryve frères" geregeld vermeld in Onroerend Cultureel Erfgoed Gent.

Zie ook werken/portretten van de dochter Claire door JDB

Wie was Van Autryve?

Uit “de geschiedenis van de bruggen’:

“In mei 1906 begon de firma Van Autryve aan de bouw van de zeer mooie en monumen-tale brug. Het plan werd getekend door architect Cloquet, die ook de plannen had getekend van de Grote Post.

Voor de bouw van deze vaste en verhoogde brug, was het nodig de ganse huizenrij, van aan de Veldstraat tot aan de oude brug, te slopen, tWee hellingen aan te leggen waardoor tevens de Graslei en de Koornlei overbrugd werden en drie trappen te bouwen. De totale kostprijs voor deze brug liep dan ook op tot de niet onaardige som van 812.786 fr.Gelukkig kwam de Staat tussen voor 1/3 in de totale prijs. “

(Zie verder over de verbouwingen het artikel)

Het Museum voor Schone Kunsten in het Citadelpark was er gekomen toen, na jaren geklaag van de Vrienden van het Museum over hun te enge behuizing in de lokalen der Academie (Sint-Margrietstraat). In 1898 hadden ze hun slag thuis gehaald en stadsarchitect Charles Van Rysselberghe werd aangezocht om  de plannen te tekenen. In 1900 was zijn definitief ontwerp klaar en in het voorjaar van dat jaar kon aannemer J. Van Autryve de ruwbouwwerken aanvatten.  I

Van John DB: 

 Heren,

Deze voormiddag heb ik deze tekening ontdekt. Wat u aanbelangt is, vooral de rugkant van het werk waar ondernemer Van Autryve ondernemer was bij de restauratie van het Belfort, waaronder de restauratie van het hijsen van de draak.

Mevr. De Meulenaere.. 90 jaar, vertelde mij dat Van Autryve facteur was. Ik zie moeilijk De Bruycker 10 portretten maken van een facteur en ook zijn nichtje Claire. Er loopt daar iets niet juist.

 Ik denk dat het geloofwaardiger is, dat de portretten van "Van Autryve" en "de collectioneur" alsook van zijn nicht “Claire", dat daar veel meer kans is dat het de restaurateur is van het Belfort die geportretteerd is en uiteraard de middelen had om De Bruycker te kopen.

Van Canneyt

De oogarts en hoogleraar Julien van Canneyt (1895-1948) was een kunstliefhebber, zijn interesse ging vooral naar de Gentse kunstenaars zoals Van Biesbroeck, Sarteel en De Bruycker van wie hij de oogarts was.
Hieronder het zelfportret van Jules De Bruycker gededicaceerd aan Van Canneyt in 1940.

http://www.yveslouis.com/nl/intro/julienvancanneyt/default.html

Hieronder het zelfportret van Jules De Bruycker gededicaceerd aan Van Canneyt in 1940.

Huis Dumoleyn-Van Canneyt Gent