Forain

Jean-Louis Forain (1852 -1931)

Forain werd aanvankelijk beroemd door zijn karikaturen in diverse bladen (een tijdje als oorlosgsverslaggever).

Comme c'est long. Nous n'avonçons pas.

La Justice

  Ce titre fait référence à un dessin du caricaturiste Jean-Louis Forain paru le 9 janvier 1915, dans le journal L’Opinion. On y voit deux poilus dans une tranchée. L’un dit à l’autre " Pourvu qu’ils tiennent. – Qui ça ? – Les civils. " A l'époque, cette caricature provoque une polémique énorme et donne lieu à une chanson " Ohé m'sieur Forain ", composée par Aristide Bruant et créée par une des plus grandes vedettes de l’époque, le comique troupier Polin. Dans cette caricature, Forain montre les difficultés rencontrées par les civils et les soldats pendant la Première Guerre mondiale, et renverse la vision traditionnelle qui met généralement les mots " Pourvu qu'ils tiennent " dans la bouche des civils.

 

 

 

Bij de komst het impressionisme begon hij als schilder. In zijn werk zijn invloeden van Honoré Daumier en Degas te zien. Hij schilderde vaak theater, ballet, interieurs van cafés (en op latere ook veel voorstellingen van rechtszaken).

Jean Louis Forain: A collection of 177 sketches (HD)

Jean Louis Forain: A collection of 69 etchings (HD). Youtube.

Jean Louis Forain: A collection of 108 paintings (HD). Youtube.

Jean Louis Forain: A collection of 177 sketches. Youtube.

Naar aanleiding van een overzichtstentoonstelling: 

TRIBUTES - Jean-Louis Forain (1852-1931). Youtube.

http://jeanlouisforain.com/en/une-section-de-page-daccueil/

The youngest of the Impressionists, the most famous caricaturist of the Belle EpoqueThe youngest of the Impressionists, the most famous caricaturist of the Belle Epoque

Guillaume Apollinaire «No man but Molière could match the sublime humour of Forain, which is not without bitterness.» (1)

Joris-Karl Huysmans « Monsieur Forain studied his art with Manet and Degas, which does not at all mean that he imitates or copies them; for he has a very distinctive temperament, a very special vision […] Monsieur Forain is one of the most incisive painter of modern life that I know. » (2)

Henri de Toulouse-Lautrec « I belong to no school. I work on my own. I admire Degas and Forain.» (3)

(1) Chronique d’Art 1902-1918

(2) ‘L’Exposition des Indépendants en 1880’ in L’Art Moderne, Paris, 1883

(3) Jules Renard, Journal 1887-1910, edition presented et annotated by H. Bouillier, Paris, Robert Laffont, 1900

========================================================================

"Als tekenaar heeft hij geleden onder de naam van ‘karikaturist’ die zijn vroegste tekenwerk hem bezorgde. Tegen die denigrerende kwalificatie heeft De Bruycker zich heftig, maar niet altijd succesvol verzet. Wat dit betreft kreeg hij echter onverhoopt hulp van Karel van de Woestijne, die in zijn Dagboek van den oorlog (nov. 1915) onder het trefwoord ‘karikaturen’ het met name had over ‘De Bruycker, de bittere Gentenaar, wien iedere prent als een wraakneming op het leven is, en die meer schrik aanjaagt dan hij zou doen lachen; geen karikaturist dus, gelijk men het algemeen opvat, minder karikaturist zelfs dan een Daumier of een Forain, en wien het “castigat ridendo” (= hij kastijdt al lachende) vreemd bleef, hij, die alleen spot, en met welke oneindig-droeve gelatenheid!, om wat hij in de mens onverbeterbaar acht’. " Ons Erfdeel

Forain: opera

Chabot: Wereldtenoonstelling

Chabot vraagt zich af: “Welke was nu de artistieke verwantschap bij De Bruycker? Onder de meesters van de ets heeft hij vooral Forain, Andres Zorn en Brangwyn bestudeerd. “Hij had  hun grote werken gezien in de tentoonstelling van Gent” (Chabot, p. 115).
 

Over de Wereldtentoonstelling:

Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1913 · dbnl


"In Frankrijk hing al het beste bijeen, (trouwens op de heele tentoonstelling bleek die voorliefde van de Belgen voor Frankrijk?) Daardoor en door de groote massa goed geplaatst, maakte Frankrijk vooral zoo 'n overweldigender indruk. De beste namen waren er: Cottet, de Sidaner, Vuillard, Besnard, met een serie mooie, decoratieve paneelen, Forain, Steinlen, Bonnat, enz.  “

"In England was vooral mooi de inzending van de Sennefelder Club*, de prachte etsen van Frank Brangwyn (niet in de Schoone Kunsten, maar in de Engelsche afdeeling zelf) een paar mooie portretten van the right Hon. Lord Cuthrie van Watt en Phil."

*Senefelder Club - Wikipedia


"The Senefelder Club is an organization formed in London in 1909 to promote the craft of art reproduction by the process of lithography "

Zie verder in het artikel over Baertsoen...

Evenepoel

"Henri Evenepoel (1872-1899) was de zoon van een muziekkenner en zelf een schilder en amateurfotograaf. Hij studeerde van 1892 tot 1899 bij Gustave Moreau, de beroemde voorloper van het symbolisme. Hij werd er bevriend met medestudent Henri Matisse en zou ook diens dochtertje schilderen. Meer dan veertig jaar later zou Matisse nog steeds herinneringen ophalen aan het "buitengewone colorische talent" van zijn medestudent Evenepoel. Om een veilige bron van inkomsten voor zichzelf te voorzien, legde Evenepoel zich tijdens zijn studie toe op het ontwerpen van reclameaffiches. In zijn foto's experimenteerde hij soms met schaduw, licht en composities, maar in tegenstelling tot tijdgenoten zoals George Breitner, gebruikte hij als schilder de fotografie niet."

Hellens, Franz (1947), Henri Evenepoel. De Sikkel.
Invloed van Forain.

"Getuige: Louvrier de la Seine (1896) waarin me de karakteristieke beweging der figuren van Fontain weervindt. Evenepoel stelt vooral belang in de comedie der straat, het dagelijks leven van de volksmens die hij in zijn milieu situeert en met zijn atmosfeer omring" (Hellens, p. 9).

"Henri Evenepoel begint zich te interesseren voor de kunst van de affiches en verzamelt affiches van Chéret, Forain, Steilen Wilette en Toulouse-Lautrec. " 

https://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/414/468/RUG01-001414468_2010_0001_AC.pdf

Francis Maere Fine Arts Gallery — Henri Evenepoel

...show the influence of Édouard Manet and James Abbott McNeill Whistler. His Parisian scenes were influenced by Henri de Toulouse-Lautrec and Jean-Louis Forain”.

Abel Faivre

 

"Zooals de opzettelijke aanklacht van een Forain veel van zijne kracht verliest in de gemakkelijke en voorbedachte galgen-humor van Abel Faivre - en tusschen beider kunst aarzelde te dien tijde die van Jules de Bruycker -, "


Abel Faivre (1867-1945), schilder, illustrator, cartoonist. 

“Nogal ongewoon, maar toch zeer pittig schilder die, in het meer moderne, met zijn werk herinnerde aan Abel Faivre, den Franschen schilder die zich op zeldzame wijze de Vlaamsche boertigheid heeft

eigen gemaakt, vond Stan van Offel zijne voornaamste uitdrukkingskracht in zijn teekenstift.”

Karel van de Woestijne, Verzameld journalistiek werk. Deel 13. Nieuwe Rotterdamsche Courant juli 1924 - augustus 1925 · dbnl

https://www.dbnl.org/tekst/woes002verz24_01/woes002verz24_01_0019.php

https://gallerease.com/nl/kunstenaars/jules-abel-faivre__79c843723fdf

 

OVER DE KUNSTENAAR

Jules-Abel Faivre, geboren in 1867 in Lyon, studeerde gedurende drie jaar aan de School voor Schone Kunsten van de stad bij zijn leermeester Jean-Baptiste Poncet. Daarna studeerde hij aan de Fine Arts School van Parijs en aan de Julian Academy aan de zijde van Benjamin-Constant en Jules Lefebvre.

Schilder, portrettist, affichekunstenaar, illustrator en karikaturist, hij was vooral beroemd om zijn humoristische tekeningen waarin hij de medische gemeenschap en de bourgeoisie afbeeldde. Hij was inderdaad een karikaturist voor «Le Rire» en «Le Figaro». Zijn bijzondere slag en zijn schunnige humor werden opgemerkt door Alphonse Allais. Sommige van zijn karikaturen worden nog steeds gepresenteerd in het Jean Jaurès Museum van Castres.

Als vriend van Auguste Renoir die hem adviseerde, exposeerde Jules-Abel Faivre verschillende keren op de Salon de Paris met "Rêveuse" (1898), "La Vierge aux enfants" (1899), "La Femme à l'éventail" (1901), "L'Enfant au livre" (1906) en "Portrait de Maurice Donnay" (1907).

Tijdens de tentoonstelling van 1894 in Antwerpen werd hij beloond met een medaille van de derde klasse, en vervolgens een eremedaille op de tentoonstelling van Lyon in 1897 met "Retour de Wagram". In 1900, tijdens de Wereldtentoonstelling, kreeg ik een eervolle vermelding en werd in 1906 onderscheiden als Chevalier de la Légion d'honneur.

Zijn reputatie kreeg hij vooral tijdens de Eerste Wereldoorlog toen hij propagandaposters maakte die de Fransen aanmoedigden om oorlogsinspanningen te steunen.

Hij werd een van de oprichters van het comité van de Salon des humoristes in 1907, waar hij na de oorlog verschillende keren exposeerde.

Hij stierf aan het Croix Valmer bij Nice en stierf op 13 augustus 1945.