Mondriaan

Piet Mondriaan, Compositie met grijze lijnen, 1918. Olieverf op doek, 84,5 x 84,5 cm © Gemeentemuseum Den Haag 

 1918: ontwikkelingen van de avantgarde.

Veergrep: Foto.

Veeckman Désiré, 'Kortrijksepoortstraat - Veergrep: beluik 't Luizengevecht bekijken - Stad Gent’.

https://beeldbank.stad.gent/index.php/image/watch/dfdd8e4ab4f94adc91cf89f61b14c05e84566aaf3d7c4ed387487b4a22c8e8c8dnj6rsvdfuspdl52hoiombvdw1k4slnx

Veeckman Désiré


1898 – 1899 Gent, Chaussée de Bruges 29
1900 – 1902 Gent, Weverstraat 50
1903 – 1904 Gent, Phoenixstraat 68
1905 – 1911 Gent, Phoenixstraat 70
1912 – >1923 Gent, Phoenixstraat 3

------------------------------------------------------------------

Afbeelding Gent: Bijlokekaai -Kortrijksepoortstraat - Veergrep, 1915-1916 bekijken - Stad Gent

Kommandantur Gent, Photographische Abteilung
Kriegsalbum


https://beeldbank.stad.gent/index.php/image/watch/e84a8003df9c4299ac27404e196b809930319e6b70104166a95a8771eb100fef2f40e2a4c959488a895e07a02edd4547?s=5ef66e5be4ada&c=18

Panoramich Gezicht op Gent

“Het anonieme Panoramisch Gezicht op Gent, in de cartouche gedateerd 1534, geeft een prachtig gedetailleerd beeld op de stad Gent in het begin van de 16^de eeuw. Het  is  een  uniek  schilderij,  een  topstuk  in  de  vaste  collectie  van het STAM.

Precieze  weergave  van  het Gentse stadsbeeld (vanuit het Oosten).

Een uitzonderlijke  stadskaart:" tijdgebonden en  uniek beeld van Gent  in een scharnierperiode  van  de  Gentse  geschiedenis,  vooral  kort  voor  de  grote  stedenbouwkundige ingrepen die vanaf 1540 plaats vonden. In deze bijdrage worden de hoofdlijnenvan  het  recente  onderzoek  voorgesteld  en  worden  deze  bevindingen  gekaderd binnen  hun  context,  namelijk  die  van  de  kaartmakers  of  geografen  uit  de  16^de eeuw."

Baertsoen Delvin Den Duyts

Retrospectieve Albert Baertsoen (1866-1922), Jean Delvin (1853-1922), Gustave Den Duyts (1850-1897) - Verkoopstentoonstelling.

(van 27/11/15 tot 31/12/15).

Galerie St-John nodigt u uit drie invloedrijke schilders uit het einde van de 19de en het eerste kwart van de 20ste Eeuw te (her)ontdekken: Albert Baertsoen (1866-1922), Jean Delvin (1853-1922) en Gustave Den Duyts (1850-1897). Een retrospectieve tentoonstelling brengt de werken van deze grootmeesters opnieuw in de actualiteit. In ongeveer 100 werken wordt getoond hoe deze kunstenaars omgingen met de veranderingen in de kunst van het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw en hun plaats veroverden binnen het (post-) impressionisme. Schilderijen, aquarellen en pastels, schetsen en tekeningen, worden aangevuld met eigentijdse documenten en foto’s. Ook het belangrijke grafische oeuvre van de kunstenaars wordt niet over het hoofd gezien.

Vandaag lijkt het alsof deze grootmeesters in de schaduw staan van enkele individuen. Toch speelden zij een beslissende rol in de grote vernieuwing binnen de Belgische en Europese kunst. Jean Delvin was bijvoorbeeld lid van de avant garde kunstenaars vereniging ‘Les XX’ en Albert Baertsoen en Gustave Den Duyts werden in het buitenland algemeen beschouwd als leiding- en richtinggevend binnen de Europese kunst. Van de drie kunstenaars bevinden zich werken in belangrijke musea over de hele wereld. Hun werk wordt in navolging van de groeiende interesse voor de alternatieve schilderkunst uit het fin-de-siècle, opnieuw naar waarde geschat. Deze tentoonstelling vormt hierin een schakel.

De selectie van werken die te zien is in de galerie werd in de loop van de laatste 10 jaar samengebracht. Er zijn werken die niet meer in het openbaar werden getoond sinds de belangrijke retrospectieven van Jean Delvin in 1922 of Albert Baertsoen in het MSK Gent in 1973. Andere werken werden door de vorige eigenaars rechtstreeks gekocht op de atelierveilingen van de kunstenaars (Den Duyts 1897; Baertsoen 1932, Delvin 1925,…) nog andere werken komen uit belangrijke privécollecties van kunstenaars (Georges Buysse, Anna De Weert) of uit historische verzamelingen (Jules De Smet-Gent, Rouché-Paris).

Als primeur exposeren we het verloren gewaande meesterwerk van Jean Delvin, illustraties voor Salammbô van Gustave Flaubert, dat bestaat uit 38 originele tekeningen die het oriëntalistisch-realistische verhaal illustreren. Delvin verkocht deze tekeningen nooit en toonde ze enkel aan een select publiek. Sinds zijn dood in 1922 waren de tekeningen niet meer te zien. Wij herontdekten deze unieke collectie tekeningen in 2014 en stellen ze nu voor het eerst tentoon.

Alle kunstwerken zijn te koop, worden kunsthistorisch geduid en worden verkocht met authenticiteitsgarantie.

Een catalogus zal ter beschikking zijn in de galerie en online, vanaf de opening van de tentoonstelling.

Gezicht op Gent - Casper Merian - Jan Peeters

Gezicht op Gent, Caspar Merian, naar Jan Peeters, 1654 - ca. 1700

Caspar Merian (Frankfurt, 13 februari 1627 - Walta-state in Wieuwerd (Friesland), 12 april 1686) was een van de belangrijkste topografische graveurs en uitgevers in de barokperiode. Hij kwam uit de in Frankfurt gevestigde tak van de Bazeler Merian-familie.

Gezicht op Gent, Caspar Merian, naar Jan Peeters, 1654 - ca. 1700 - Rijksmuseum
https://cdn.rijksmuseum.nl/nl/collectie/RP-P-AO-18-86


Identificatie

Titel(s)

Gezicht op Gent
Gent (titel op object)

Objecttype

prent
Objectnummer

RP-P-AO-18-86

Catalogusreferentie

Wüthrich (Merian) NLB 135
Omschrijving

Gezicht op Gent vanuit het noordoosten. Linksboven een legenda 1-6. Te zien zijn, onder andere, de Sint-Bavokerk, het Stadhuis en de Sint-Pieterskerk. Rechts op de voorgrond een galg.

Vervaardiging

Vervaardiger

prentmaker: Caspar Merian
naar tekening van: Jan Peeters
uitgever: Caspar Merian
Plaats vervaardiging

Frankfurt am Main

Datering

1654 - ca. 1700


Materiaal en Techniek

Fysieke kenmerken

ets en gravure; gedrukt van twee platen op twee bladen

Materiaal

papier
Techniek

etsen / graveren (drukprocedé) / plakken

Afmetingen

plaatrand: h 142 mm (bestaat uit twee aan elkaar geplakte bladen)
blad: b 532 mm (links binnen plaatrand afgesneden; bestaat uit twee aan elkaar geplakte bladen)

Toelichting

Prent gebruikt in: Zeiller, Martin. M.Z. Topographia Circuli Burgundici Oder Beschreibung une Eigentliche Abbildung der Vornehmsten Örter in dem Hochlöblichen Burgund- un Niderlandischen Crayse. Frankfurt am Main: Caspar Merian, 1654. Of in: Zeiller, Martin. M. Z. Topographia Germaniae-Inferioris vel Circuli-Burgundici, das ist Beschreibung (…). Frankfurt am Main: Caspar Merian, 1659. Of in een van de twee latere uitgaven van deze publicatie die, hoewel het jaar 1659 erin staat vermeld als jaar van uitgave, zijn uitgegeven in respectievelijk ca. 1670 en ca. 1700. 

Gezicht op Gent

Een koperen etsplaat, Gezicht op Gent na de grote brand van 1789, 19e eeuw -

https://www.rm-auctions.com/nl/taxidermie-europese-afrikaanse-islamitische-kunst/4397-een-koperen-etsplaat-gezicht-op-gent-na-de-grote-brand-van-1789-19e-eeuw.

Den Duyts Gustave

Gustave Den Duyts

Vlaamse Kunstcollectie

"De autodidact Gustave Den Duyts schilderde graag de Gentse stadsrand, waarvan hij het karakter wist vast te leggen in vaak monumentale doeken. In tegenstelling tot de eigentijdse Belgische impressionisten schilderde hij geen zonovergoten landschappen. Den Duyts bracht integendeel een verstilde natuur in beeld. Zijn voorkeur ging uit naar weemoedige herfst- en winterlandschappen. Uit een schilderij als Lichtweerkaatsing op de sneeuw blijkt zijn voorliefde voor weidse panorama’s. Het avondlicht verzacht de contouren van de verschillende landschapselementen. De aanbrekende dooi wordt dan weer in gedempte kleurtonen gesuggereerd. De melancholische schilderijen, aquarellen en grafiek van Den Duyts hadden een grote invloed op de volgende generaties kunstenaars in Gent, onder meer op Albert Baertsoen en Jules De Bruycker.  "

 

Gustave-François Den Duyts (1850-1897) schilder, aquarellist, pastellist, etser en graficus, bekend voor zijn landschappen.

Gustave Den Duyts

Panoramisch gezicht op Gent
ca. 1881

olieverfschilderij: 87 cm x 143,5 cm
1881-H

In de negentiende eeuw was Gent de meest geïndustrialiseerde stad van Vlaanderen, wat onder meer door de aanleg van het kanaal Gent-Terneuzen werd versneld. Het schilderij van Gustave Den Duyts Panoramisch gezicht op de stad Gent toont de stad gezien vanaf de aanzet van het kanaal, nog voor het graven van de voorhaven tussen 1882 en 1886. Links zien we een paar vrachtkarren naast de kade waarlangs een boot gemeerd ligt. Op de rechteroever reizen de fabrieksschoorstenen naast de historische torens van Gent. De schilder speelt hier de oplichtende hemel uit tegen de grauwe voorstad. De verf is met korte nerveuze toetsen aangebracht waardoor het geheel een impressionistisch karakter krijgt.


Invloed op Baertsoen. 

Delvin deelde een tijdlang een atelier met Gustave Den Duyts in een tuinhuis in de Drabstraat. Hij woonde in de Rooigemlaan 282 in Gent.

Onthoofdingsbrug

Serie 1 nr. 154 De Lieve bij het Gravensteen

Ook deze Suggkaart toont ons het Gravensteen tijdens de restauratiewerken rond 1900.


Op de voorgrond zien we de reling aan de Onthoofdingsbrug (heden Hoofdbrug) over de Lieve (of is het de Leie?). De Lieve was een kunstmatige waterloop gegraven tussen 1262 en 1269 om Gent met Damme te verbinden. In Gent vertrok de Lieve in de vestinggrachten van het Gravenkasteel en volgde dan enkele honderden meter de binnenste oude Leie. Zie deel 13.
De Onthoofdingsbrug is één van de oudste bruggen van Gent. Ze werd destijds zoals nu terug de Hoofdbrug genoemd wat “belangrijkste brug” betekent, nl. deze naar de Oudburg. De naam Onthoofdingsbrug zou ontstaan zijn omdat sedert 1297 de Gentse burgers die schuldig werden bevonden aan doodslag of verkrachting onthoofd werden op de Hoofdbrug. Voor de strafuitvoering werd er in het midden van de brug een schavot met kapblok opgetimmerd. De laatste onthoofdingen hier hadden plaats in 1561 en 1585. (De laatste terechtstelling met een zwaard in Gent gebeurde in 1671.)

Heins - Den Dutts

Heins, Armand - - Kunstschilder Gustaaf den Duyts. 1850 -1897.

Kunstschilder Gustaaf den Duyts. 1850 -1897. Inleiding en biographische aanteekeningen door Oscar Roelandts.
Uitgever:	Gent, Ad. Herckenrath Uitgever, (1933). Or. wrapper, 101+3p. Small folio.
Bijzonderheden:	With a portrait of the artist, numerous illustrations and 3 original impressionist etchings, printed on japan-paper, tipped in on page 97, 99 and 101. Nice, a bit discoloured copy of a very rare monograph, printed in approximately 50 copies?

Victor De Budt

Kunstschilder Victor De Budt (1886-1965), een leven in documenten

Geert Van Damme, Gandavum²: januari 2018


Foto van zijn geboortehuis:

[Eenzelfde grandeur blijkt ook uit het huis dat Frans in 1907-1908 liet optrekken in de pas getrokken Lieven de Winnestraat (nr. 22-24). Architect Urbain Crommen creëerde een nog steeds bestaande, prachtige Art Nouveau-woning. Het geheel is duidelijk opgevat als een combinatie van 'winkel/atelier' en 'privéwoonst', getuige het houten winkelraam, geflankeerd door twee deuren. Boven de deuropeningen treffen we een voorstelling van de vier seizoenen aan. Het geheel is geschilderd op doek onder glas en van de hand van zoon Victor, die studeert aan de Gentse Academie.]

Gebruik van foto

[Aangehaald "Portrait de jeune fille" is in de praktijk een portret van zijn dochter Françoise (olieverf op paneel). Als een ongenaakbare sfinx troont ze in een zetel. Met dit werk verdient Victor De Budt zeker een plaats binnen het Vlaamse symbolisme.]

n

[Aangehaald "Portrait de jeune fille" is in de praktijk een portret van zijn dochter Françoise (olieverf op paneel). Als een ongenaakbare sfinx troont ze in een zetel. Met dit werk verdient Victor De Budt zeker een plaats binnen het Vlaamse symbolisme.]

[Bij het schilderen van het portret van zijn dochter maakte Victor De Budt gebruik van bovenstaande foto. Op diverse plaatsen zijn de prikgaatjes nog te zien, naast vier verkleuringen door de gebruikte duimspijkers.]

In open lucht/ en plein air

[In 1936 nam Victor De Budt het initiatief tot de cursus Schilderen in openlucht. Volgens Rik Clément (Het Volk - datumloos knipsel) kende deze cursus een groot succes omdat hij zijn leerlingen buiten de enge beslotenheid der Academie de kans liet zichzelf te zijn.]

[Jef Crick noteerde: Wij meenen dat zijn onderricht ten slotte hier op neerkomt: Tracht zoo persoonlijk mogelijk een beeld te zien en weer te geven, maar tracht vooraf het juist te zien en juist we

er te geven, met al de daarbij komende faktoren van licht, lichtweerkaatsing, kleurenspel, en dies meer.]

De cursus trok ook de aandacht van John Flanders, toen journalist bij de krant De Dag. In de editie van 2 juni 1939 brengt hij (zij het anoniem) in de column "Wat Dulle Griet zegt", volgend sfeerverslag:

Door toedoen van den befaamden kunstschilder meester Victor De Budt, leeraar aan onze Akademie van Schoone Kunsten werd mijne onmiddellijke omgeving sedert enkele dagen in een openluchtschilderschool herschapen. Een groep juffrouwen en jonge mannen hebben rond mijn oud karkas hun schildersezels opgesteld. Ze doen hun uiterste best om de schilderachtige uitzichten der oude omgeving in een pittoresk spel van lijnen en kleuren op het doek te brengen.
De Budt, beoogt met deze openlucht-schilderschool een verjonging van het kunstonderwijs aan onze Akademie.
Het is een schilderen als men zegt naar "levend model". De uitslagen zijn dan ook verrassend. In feite is het een bestrijding van wat men pleegt te noemen het "akademisme" dat vrij dikwerf de ontplooiing der persoonlijkheid bij den jongen kunstenaar stuit.
Daarom mag men er zich over verheugen wanneer de oude tante "Akademie" haar deuren ontsluit en haar kweekelingen toelaat "zich te gaan inspireeren in de vrije natuur".
In open lucht leert de jeugd beter de natuur aanvoelen en zelfs te snappen wat er verborgen ligt in het wezen der dingen.
Het onderwerp dat de leerlingen het meest aanlokt is het weergeven in kleurensimfonieen van de oude geveltjes die zich weerspiegelen in het water van de Leie.
"In deze geïmproviseerde openlucht-schilderschool worden oog, gemoed en esthetisch gevoel harmonisch ontwikkeld. Deze school is zeer nuttig en ik ben zelfs zoo overmoedig te denken dat onder mijne hoede, menig leerling die thans in mijn nabijheid schoonheid weet te puren uit het oude Gentsche kader, zal opgroeien tot een befaamd meester, tot glorie onzer lieve stad Gent.]

De Boever & Dame Edna

Dame Edna: Barry Humphries

Dame Edna is een verzamelaar van het werk van De Boever (dank aan Philippe Duyck).

Barry Humphries Biography - Childhood, Life Achievements & Timeline


He is an avid reader since his childhood and has a collection of around twenty-five thousand books in his London house in West Hampstead. An accomplished landscape painter himself, he is a leading art collector whose collections include works of the likes of Charles Conder and Jan Frans De Boever. 



Uit mijn inleiding: 

"Aanvankelijk wil hij schilder worden en hij zoekt contact met de Gentse kunstscène, heel specifiek met de schilder Jean-Francois De Boever (1872-1949) die hem advies geeft en steun. Hellens stopt echter al vlug met schilderen en kiest voor het schrijverschap en de kunstkritiek, gefascineerd door heel wat onderwerpen (literatuur, filosofie, muziek, plastische kunsten). Hij vindt werk als verslaggever/criticus van o.a. het Gentse culturele leven voor diverse tijdschriften. Ondertussen vat hij het plan op om een roman te schrijven en zoekt hij inspiratie in Gent. Een stad die hij niet echt kent vanuit zijn beschermd burgerlijk milieu (zijn vader was bacterioloog, hoogleraar en decaan aan de Gentse Universiteit). Het andere Gent leert hij dus kennen in het atelier van de Boever en via de wandelingen met JDB in de omgeving van het Patershol, aan de Tichelrei (waar JDB ook kort een atelier deelt met De Boever)."

 

 

Thill

THILL & NELLS


1898: oprichting van de maatschappij  Edward Nells & Ernest Thill,

1913:  Ernest Thill het bedrijf over (Nels logo + de naam Ern. Thill, Bruxelles). 

Vandaag op het internet bij THILL

"Sinds 1898 staat de Uitgeverij THILL ten dienste van "kwaliteit". Met een ruime ervaring, zijn wij actief in de toeristische sector en gespecialiseerd in zichtkaarten en souvenir artikelen van België en het Groothertogdom Luxembourg. Wenst u zichtkaarten van uw gemeente, hotel, winkel of...? Geen probleem. Dacht u eerder aan een toeristisch boekje over uw gemeente, kerk, kasteel of museum ? Wij staan altijd voor u klaar ! “

 

Uit: GROTE REDE 34.indd - GR34_Prentbriefkaarten.pdf

De uitgeverij Nels, in 1913 door Edouard Nels overgelaten aan schoonbroer Ernest Thill (en vervolgens door het leven gaand als “Nels-Thill”) is ongetwijfeld één van de grootste, zo niet dé grootste Belgische speler op het vlak van prentbriefkaarten. Het bekende logo – linksboven – werd in 1907 door de vrouw van Edouard in art-nouveaustijl ontworpen. Afgebeeld is een boekje prentbriefkaarten dat in maart 1922 als publiciteit aan de detailverkopers werd aan- geboden (MC) 

Uitgeverij Nels-Thill

Tot de meest gekende uitgevers van prentbriefkaarten op Europees vlak wordt de merknaam “ND” (gebroeders Neurdein) gerekend. Deze Parijse fotografen legden heel wat zichten op de gevoelige plaat vast die nadien als prentbriefkaart werden verspreid. Wellicht vormde dit Franse voorbeeld de inspiratie voor de start van de grootste Belgische uitgever: de Brusselse uitgever Nels. Het waren Paul en Edouard Nels, afkomstig uit Haute Yutz (Frans Lotharingen), die in 1898 de befaamde
rma “Nels” in Brussel boven de doopvont hielden. De foto’s voor hun prentbriefkaarten verzamelden ze door met trein, stoomtram en ets het landschap te doorkruisen.

Daarnaast kochten ze ook foto’s aan bij derden. In 1902 verliet Paul de firma en zette Edouard Nels de zaak verder met zijn vrouw Elisa Weiler.
Zij ontwierp in 1907 het overbekende art- nouveau logo voor Nels. In 1913 werd de zaak overgelaten aan schoonbroer Ernest Thill wat tot de wijziging in de rmanaam “Nels-Thill” leidde. Zonder overdrijven kan gesteld worden dat dit één van de grootste, zo niet dé grootste speler op het terrein van de prentbriefkaarten is. Er is geen enkele verzameling prentbriefkaarten van een zekere omvang denkbaar zonder daarbij een aantal Nels kaarten.  

 

JDB liet zijn werken fotograferen bij THILL zoals blijkt uit een aantal foto's met stempel achteraan (archief JDB Stichting).

THILL maakte ook foto's voor de album (documentatie JDB Stichting)

Maison Ern. Thill à Bruxelles.

Maurice Sys

SIJS, Maurice - 3 feuilles. € 150/200[Coin de village avec église], 1901, plume et encre, vélin 10,5 x 17 cm; monogr. et daté dans le coin inf. g. - [Veergreppe (Lys) à Gand], s.d., plume et encre bistre, vélin 19,5 x 28,5 cm; non signé, titre ajouté au verso. –

 

"De kunstschilder Maurice Sys, was waarschijnlijk de meest gereputeerde bewoner van het Lousbergsgesticht. Hij werd geboren te Gent op 27 oktober 1880, en stierf in het Lousbergsgesticht op 18 mei 1972. Hij ligt begraven op het Camp Santo te St.-Amandsberg (sektie C) 

Maurice Sys was een leerling van Louis Tytgadt aan de Academie voor Schone Kunsten te Gent en van Albrecht en Juliaan de Vriendt aan het Nationaal Hoger Instituut te Antwerpen. 

Van 1907 tot 1908 woonde hij te St.-Martens-Latem, in de Latemstraat, en van 1909 tot 1913 aan het Dorp in de gewezen atelierhoeve van Valerius de Saedeleer. Van 1913 tot 1923 zwierf hij rond met zijn woonboot "'t Nest" langs de stromen en rivieren van Vlaanderen, Frankrijk en Nederland (waar hij verbleef tijdens de eerste wereldoorlog). Nadien vestigde hij zich opnieuw te Gent in de Proveniersterstraat waar hij als een kluizenaar woonde tussen zijn schilderijen en talrijke boeken. In 1969 werd hij, op 89 jarige leeftijd, opgenomen in het Lousbergsgesticht te Gent waar hij overleed in 1972. 
Hij behoorde tot de tweede groep van Latem samen met Leon en Gust De Smet, Constant Permeke, Fritz van den Berghe en Albert Servaes, en was goed bevriend met deze meer beroemde kunste- naars, door wiens werk hij zeer beïnvloed was. Later keerde hij echter terug naar het impressionisme in de lijn van Albert Baertsoen. 
Hij stelde voor het eerst tentoon in 1907 in de Kunst en Letterkring te Gent samen met Valerius de Saedeleer en Gustaaf Van de Woestyne. 
Sys schilderde vooral Leiezichten, visserssloepen en -haventjes, huiselijke taferelen en portretten. Zijn kunst kenmerkt zich door een fijngevoelig koloriet en een technische beheersing. 
Werk van hem bevindt zich o.a. in de (reserve van de) musea voor Schone Kunsten van Gent, Deinze, Brussel en Rijsel en in talrijke priv‚verzamelingen. Ook in het Lousbergsgesticht hangt nog een werk van hem."

 ==================================================================


Armand Heins (1856-1938) in de context van zijn tijd | Gandavum²
http://geertvandamme.blogspot.com/2017/08/armand-heins-1856-1938-in-de-context.html 

Vervolgens werd een affichewedstrijd uitgeschreven en uit in totaal 120 ontwerpen selecteerde de jury ontwerpen van Leon De Smet, Henri Thiery, Maurice Sys, Jos Cornelis, Madeleine Cassiers, René de Cramer en (Capiteyn, 1988: 88) Een ander bekroond werk bleef anoniem (misschien van Heins) en is enkel door een foto uit Gand Exposition bekend: twee herauten te paard, van wie één een standaard met "Gand 1913" draagt, rijden over de houten Grasbrug bij de Graslei. 

============================================================
Philateliste-5-Inhoud.pdf
https://www.academiebelgium.be/wp-content/uploads/2019/01/Philateliste-5-Inhoud.pdf 

De tweede prijs ging naar Maurice Sys. Van zijn chromolitho werden reeds begin 1911 in vier talen een kwart miljoen exemplaren verspreid. Gedrukt door F. en R. Buyck Gebroeders, Kunstplakkaten, Gent met de inkten van Laflèche Zoon, Parijs, 100 x 91 cm. De drie torens van Gent verbonden door een enorme bloemenguirlande. Afbeelding met Nederlandse tekst op de omslag (Verzameling van de auteur).  

 

Breitner

MSK Gent

12 september 2019 ·

Gelukkige verjaardag, George Hendrik Breitner!

Samen met Vincent van Gogh was Breitner (1857 - 1923) één van de meest eigenzinnige en vernieuwende Nederlandse schilders van het einde van de negentiende eeuw. Een steeds terugkerend thema in zijn oeuvre is Amsterdam bij avond, mist of regenweer, meestal weergegeven in sombere tonen van oker, bruin en grijs. Hij schilderde bij voorkeur mensen uit de lagere klassen, arbeiders aan het werk of wandelaars op straat. Breitner was een van de eerste kunstenaars die de fotografie als hulpmiddel gebruikte. Daardoor wekte hij, zoals in dit wintergezicht, de indruk alsof zijn composities naar schijnbaar willekeurig genomen snapshots zijn geschilderd.

George Hendrik Breitner, Winter, 19e eeuw, MSK Gent

(zie op deze blog: tekeningen etc. uit Gent, bijvoorbeeld de Veegreppe)



Karel Van de Woestijne: 
https://www.dbnl.org/arch/woes002verz22_01/pag/woes002verz22_01.pdf

de meeste toehoorders van bij Girouxschenen zich niet goed meer te herinneren wat zooal inden "Mercure" van 1913 was verschenen, zoodat de luchtigeredenaar een sukses had, dat bij weerkaatsing aan Vincentvan Gogh ten goede kwam. - De forsche Breitner als dewazige Bauer;  

Brussel:

Die charme blijkt hij opnieuw te vinden in de oude wijken waar hij flaneert: Rue de Chair et Pain Bruxelles (1925) (172-172A). Een nog bestaand straatje (Vlees-en-Broodstraat) dat uitgeeft op de Grote Markt van Brussel,(een plaats die reeds vroeger op gravures, etsen en aquarellen et zien was, o.a. een gravure/ets (1910) van de Franse kunstenaar Charles Pinet (1867-1932) en een aquarel (1917) van Roméo Dumoulin (1883-1944) vanuit min of meer hetzelfde perspectief*. 

Piet Lippens

Piet Lippens (1890-1981), een vergeten Gents kunstenaar | Gandavum²

http://geertvandamme.blogspot.com/2020/01/piet-lippens-1890-1981-een-vergeten.html

In 1924 stelt Piet Lippens zowel ten toon in Doornik als Gent. Over de Doornikse tentoonstelling noteert C. Joris (in: "90 jaren Piet Lippens", 1981: z.p.): Een stads- en landschapsschilder is hij. Straten en steegjes ziet hij liefst ontvolkt, niet zoals een De Bruycker in zwart-grijs arme lieden kleed, maar teder gezaligd door fijne lichten in de volle rijkdom der delikaatste tinten. Zijne kleur schreeuwt niet, is niet barsch zoals het nu meer voorvalt maar smelt samen in grijsblauwe of zacht bruine zangen. Schilders gespierde bokserhand bouwt kloek en flink de massen op maar omwaast deze met ultra-fijne nuanceeringen. In Lippens 's kloek mannenhart ontwaakt eene dichtersziel! 

Geert Van Damme

... gouden omlijsting te prijken in een mufferig salon. Het is werkelijk eerst op zijn plaats in de woon- of werkkamer van iemand die zich door hand- of geestesarbeid wil nuttig maken. - A.J.G. in "90 jaren Piet Lippens" (1981: z.p.)