zaterdag 27 april 2019

Chimère



 J.D.B. 200 CHIMERE NOTRE-DAME PARIS 1926****
Uitzonderlijke staat.
H 190-B 130
L.R.N.M. 


J.D.B. 200 A CHIMERE NOTRE-DAME PARIS 1926****

Uitzonderlijke staat.

Contre-épreuve (tegendruk)

H 190-B 130

L.R.N.M.

JDB heeft zijn werk duidelijk gebaseerd op een postkaart uit 1900:







  • 80874-25
  • Lieu :
    PARIS ILE-DE-FRANCE FRANCE
  • Légende :
    Cathédrale Notre-Dame de Paris (chimère). Paris (IVème arr). Photographie de Neurdein. Impression photomécanique (carte postale), vers 1900. Paris, bibliothèque de l'Hôtel de Ville.
  • Crédit :
    © Neurdein frères / BHdV / Roger-Viollet


Les Neurdein sont une famille de photographes français :
  • Jean César Adolphe Neurdein, connu sous le pseudonyme de Charlet, né le , mort le 1.
Ses fils :

Chimère de Notre-Dame (Paris)
https://www.pierres-info.fr/gargouilles/page30.html

Zie: foto
https://bibliotheques-specialisees.paris.fr/ark:/73873/pf0001939157/0039/v0001.simple.selectedTab=otherdocs.hidesidebar


https://videotheque.cfrt.tv/video/gargouilles-et-chimeres-a-notre-dame-de-paris/ 




Op de foto zijn duidelijk meer details te zien, zoals de klok en overuidelijk kilgoot - die het water naar de goot brengt.


Hoewel we hier te maken hebben met een ansichtkaart die door JDB gecopieerd werd, is het ook zo dat dit beeld typerend is voor JDB zoals Piet Boyens schrijft: "Zijn vorm van schoonheid reikt naar die van Dulle Griet, zijn expressie naar de uitdrukkingskracht van de spuwers der kathedralen".  

Notre Dame de Paris: de brand.



Beeld van Paya Germonprez op haar facebook pagina.



vrijdag 26 april 2019

Raas van Gaverestraat JDB 1882


Frank schreef:

- Jules werd ingeschreven op de academie in 1882
- Hij woonde toen in de Bellevuestraat 93 nu Raas Van Gaverestraat. Zoals de
foto aantoont "meer dan vermoedelijk" in een steegje van deze straat (zie
voor nr 95) (foto in bijlage) 

 

  Op basis van de foto (van de kaart) zou het dit beluik zijn: 

 
RS

RS

RS

Raas van Gaverstraat
Beschrijving




Vroegere Bellevuestraat naar een herberg "Belle vue" bij de Rozemarijnbrug. Vrij smalle straat met gebogen tracé tussen de Rozemarijnstraat en de Ekkergemstraat, verbreed in 1836. Kleinschalige bebouwing met overwegend breedhuizen met twee of drie bouwlagen, aanvankelijk met voorgevelbepleistering, heden echter vaak vervangen door vernieuwde parementen van al dan niet geglazuurde baksteen. Achter een vroeg 19de-eeuwse huizenrij bevindt zich een goed bewaard beluik (nummer 9-33). Enkele doorsnee bakstenen huizen in zakelijke of art-decogetinte stijl van rond 1930 (nummer 59-61, gesigneerd A. Renier, nummer 132, 134) zijn te vermelden te midden van de reeds talrijke nieuwe bouw (voornamelijk langs de pare straatzijde nummer 20 tot 94).



Beluik

Aan weerszijden van een in begin 19de eeuw reeds bestaande steeg met smalle overbouwde toegang bevinden zich twee beluikjes (nummer 9-23 en nummer 25-33), thans door studenten bewoond en opgeknapt.

Nummer 9-23, van 1837 incorporeert in nummer 911 en 21-23 delen van een oudere structuur. Steegbeluik met relatief brede open toegang (op smallere steeg). Beluikhuizen van twee lage bouwlagen onder zadeldak (pannen). Rechthoekige of getoogde vensters op hardstenen of tegeldorpels, in verankerde witgekalkte gevel op gepikte plint.


Rozemarijnbrug | DE KUIP – GENT (Belgium)
De Rozemarijnbrug is vernoemd naar een nabij gelegen herberg die de naam “Rozemarijn” droeg. Ook kreeg ze de naam “Belle-Vue” mee eveneens naar een  herberg hier in de buurt.


Dit plan (met aanduiding van de Bellevuestraat) vond ik tijdens de Open Deur Dag van de Zwarte Doos. De tekening n.a.v. een verbouwing:



Frédéric Van Ermengem - Franz Hellens

Franz Hellens, pseudoniem van Frédéric Van Ermengem, (Brussel, 3 augustus 1881 - Brussel, 20 januari 1972) was een Belgisch Franstalig schrijver, dichter en criticus. Hij was een van de bekendste figuren van het magisch realisme in België.

Hij is de zoon van Émile Van Ermengem, de bacterioloog. 








Nederlandstalig (vertaald)
  • Kind tussen twee muren. Verhalen. Vert. door Leonard Nolens. Haarlem, In de Knipscheer, 1985. ISBN 90-6265-207-7
"In deze meesterlijke verhalen van de in 1972 gestorven Hellens is de ik-figuur steeds dezelfde. Ze geven een beeld van diens ontwikkeling van kind tot volwassene in het Vlaanderen van eind 19e eeuw. In de eerste verhalen komt vooral de verhouding van de fantasierijke Frederic tot zijn omgeving (broer, zus, ouders) aan bod. Langzamerhand neemt het erotische in zijn leven een belangrijker plaats in. Als student aan de universiteit maakt hij zich illusies over een kroegbazin. En hij voelt zich aangetrokken door het zielige buurmeisje, dat door haar oergezonde ouders a.h.w. wordt verpletterd (het titelverhaal). Hellens' werk is een boeiend, poetisch en suggestief mengsel van realiteit en fantasie. De stijl is eenvoudig, doeltreffend en verfijnd. Literair zeer waardevol. Geschikt voor literair ontwikkeld publiek. Uitstekende vertaling van L. Nolens. Hellens werd gewaardeerd door o.m. Nabokov en Yourcenar"


PS
“It is a shame that [Franz Hellens] is read less than that awful Monsieur Camus and even more awful Monsieur Sartre.”Vladimir Nabokov on Franz Hellens (in Strong Opinions). 
      
  • 'Mijn Hollanders'. In: De gids, vol. 120 (1957), afl. I, pag. 90-103
  • Sluimerende lichten. Vert. door K.H.R. de Josselin de Jong. Leiden, 1948
(vertaling van Les clartés latentes).

  • Henri Evenepoel. Antwerpen, De Sikkel, 1947




F. Hellens en Gent



Hellens debuteerde met En ville morte (1905), een door Jules de Bruycker geïllustreerde, introverte en animistische roman die zich volledig afspeelt in Gentse straten en kamers. Ook zijn verhalen in Les hors-le-vent (1909), evenals tientallen andere verhalen én de roman Mélusine, zijn gebaseerd op ervaringen, fantastiek en droom die rechtstreeks te maken hebben met Hellens’ jonge Gentse jaren. Zijn autobiografie, Le naïf, verklaart hoe de Gentse passages evolueerden naar het fantastische toe. Gent komt in Hellens’ werk voor als een ets van De Bruycker die kleur en een bizarre schoonheid zouden hebben gekregen.



Dat de auteur ondanks zijn verblijf in het buitenland Gent steeds heeft beschreven als bakermat van zijn werk heeft te maken met de intensiteit waarmee hij de stad heeft ervaren. Hij zei van zichzelf dat hij “geobsedeerd was door de stad”.



In Les hors-le-vent levert het verhaal La cuisine des fous een merkwaardige getuigenis. De toenmalige huisbewaarder van de universiteit had zijn woonkamer-portiersloge naast de zuilengalerij van de aula. Hellens maakte er een Cuisine des fous van. De portier deelde de ruimte niet alleen met een haan, een kip, enkele duiven en een kanarievogel, overdag ook met Jules Verwest, Dessenis, Cies de Kalle alias la Cornelle (de Kraai), Jules de Bruycker en nog anderen... Zij allen maakten van deze loge hun “standplaats”, vooral omdat ze er gratis in de warmte konden werken en op koffie of soep bij hun boterham werden getracteerd. De authenticiteit van deze details – in het Gentse verhaal nochtans ficftief, verzonnen en dus absurd – was voor de auteur doorslaggevend voor wat Léon Picard ooit Hellens’ le fantique réel noemde: “waarheid op zichzelf fantastisch; de fantastiek bestaat dus echt ”.



Interview met Nabokov

 [1970]


You once said l hat Robbe-Grillet's shifts of levels
belong to psychology-- "psychology at its best. "Are you
apsychological novelist?

All novelists of any worth are psychological novelists, T
guess. Speaking of precursors of the New Novel, there is Franz
Hellens, a Belgian, who is very important. Do you know
of him?

No, I don't. When was he active, in which period did he
write? The post-Baudelaire period.

Could you be more specific?

Hellens was a tall, lean, quiet, very dignified man of
whom I saw a good deal in Belgium in the middle thirties when I
was reading my own stuff in lecture halls for large emigre
audiences. La femme partagйe (1929), a novel, I like
particularly, and there are three or four other books that
stand out among the many that Hellens wrote. I tried to get
someone in the States to publish him-- Laughlin, perhaps-- but
nothing came of it. Hellens would get excellent reviews, was
beloved in Belgium, and what friends he had in Paris tried to
brighten and broaden his reputation. It is a shame that he is
read less than that awful Monsieur Camus and even more awful
Monsieur Sartre.

What you say about Hellens and Queneau is most
interesting, in part because journalists always find it more
"colorful" to stress your negative remarks about other writers.


Yes, "good copy" is the phrase. As a private person, I
happen to be good-natured, straightforward, plain-spoken, and
intolerant of bogus art. A writer for whom I have the deepest
admiration is H. G. Wells, especially his romances: The Time
Machine, The Invisible Man, The Country of the Blind, The War
of the Worlds, and the moon fantasia The First Men on
the Moon.

 


zondag 21 april 2019

Drukpers


Figuren bij een drukpers, Jan van de Velde, after Pieter Jansz. Saenredam, 1628
etching, h 160mm × w 122mm 



Drukpers Rembrandt





Rembrandt wordt in de 19de eeuw herontdekt door avant-garde kunstenaars als Eduard Manet, Edgar
Degas e.a. Zo wordt hij een icoon omdat hij zich weinig aantrekt van academische regels en zijn aandacht richt op de directe wereld rond hem. De waardering draait rond het beeld van een onconformistische kunstenaar die realisme en artistieke innovatie beoogde. Naast zijn schilder- en tekenwerk neemt hij de etskunst au sérieux en bezit zelfs een eigen drukpers.




zaterdag 20 april 2019

vrijdag 19 april 2019

Foto zelfportret JDB

Dag John, Ronald

Nog een trouvaille uit het archief van de Zwarte Doos.

Jules kon “blijkbaar” foto’s trekken? Zie zijn geschrift op de achterkant van de foto van zijn zelfportret aquarel: Jules De Bruycker, caricaturiste, portrait par lui même, 1913

Frank & Eli


JDB beschrijft zichzelf als caricaturiste...

donderdag 18 april 2019

Vieux canal





B0364 EN VILLE MORTE




T.M.292 VIEUX CANAL / EN VILLE MORTE, 1920
Deze tekening is licht geaquarelleerd en bestaat ook in ets (1926) zie J.D.B. nr.213.

 

 

 

Journaliste

B0174 GENS DE CHEZ NOUS
Journaliste 

 Klopt dat? Komt die tekening uit de reeks Gens de Chez Nous? 
Checken: John.

 

 

Messenslijper

A0245 DE MESSENSLIJPER 



Nieuws van de dag


A0232 HET NIEUWS VAN DE DAG



Kasseilegger


B0378 DE KASSEILEGGER


Isebellakaai

B0363 ISABELLAKAAI - BOOTTREKKING OP DE NEDERSCHELDE 



Nieuws van de dag


B0360 HET NIEUWS VAN DE DAG

 zie tekeningen Gen de Chez Nous

Peintre Flamand


B0175 PEINTRE FLAMAND A BRUGES.




zie de Rolweg

dinsdag 16 april 2019

Houtlei



Schilderij van Joseph Van Haerde van het voormalig Alexianenklooster te Gent aan de inmiddels gedempte Houtlei.



Abert Baertsoen


Beelden van Baertsoen op youtube.



Albert Baertsoen
KvdW schrijft: Hij is geboren en gestorven te Gent , zijne gevangenis . Zal ik hier weer schrijven over den stalen greep waarin Gent de geesten knelt ?
KvdW citeert uit een tijdschrift een uitspraak over JDB: "Il tourne dans la ville de Gand comme dans un cirque, dont il est à la fois le clown et le public".

Baertsoen, Oude Houtlei

"Een zijner eerste Gentsche doeken is van 1891. Het stelt een hoekje voor der Houtlei, wier eigenaardige schoonheid om allerlei, en vooral slechte redenen, werd verdelgd." (Albert Baertsoen door O. Roelandts).

Roelandts, O., Albert Baertsoen, Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent, 1928



Baertsoen, Dooi in Gent

Elke maand nodigen we bezoekers uit om een uur lang stil te staan bij één werk uit de MSK-collectie of de tijdelijke tentoonstelling. We lezen het werk als een tekst, en kijken naar de stijl, het onderwerp, de tijdsgeest…
We gaan met elkaar in gesprek over de mogelijke betekenissen die we in het werk denken te zien. Want kijken naar kunst is altijd een beetje kijken naar onszelf.
Op zondag 24 november 2019 om 14 uur gaat gids Valerie De Witte in gesprek met de groep over het schilderij van Albert Beartsoen: 'Dooi in Gent'.





Onze kunst; geïllustreerd maandschrift voor beeldende en decoratieve kunsten, jrg 16, 1917, Deel: XXXI, 1917 » 1917 - Pag. 89 | Delpher


   Er heerscht een schrijnende droefheid. Misschien is het smartelijker dan I3aertsoen’s gezichten van Gent. Maar hier past een ander woord. Zijn de werken van den schilder inderdaad met smart of droefheid gedrenkt, zooals die van Claus met hooge en teedere vreugde? Ik wil hier niet rechtstreeks op antwoorden. Ik merk alleen op, welke verlaten  hoekjes van Gent hij heeft gekozen. Hij kiest niet het centrum der oude stad, zooals de etser De Bruycker. Hij ontwijkt het levende hart der stad. Hij zoekt de stilte, hij verbant al wat gerucht maakt, zooals in het strenge doek van het Museum te Antwerpen.

Overal schijnt het water onbeweeglijk. Want er is water in haast alle doeken van Baertsoen. En dikwijls rust dat water in een groenen nacht. Twee doeken, nog in België geschilderd en verleden jaar te Londen tentoongesteld, vertonnen ons elk een schemering die alle dingen met zachte, groene nevels omhult: Nacht op een vaart te Gent en Avond weerschijnen. 

https://archive.org/stream/onzekunst31v32antw/onzekunst31v32antw_djvu.txt

Albert Baertsoen en Pierre
Paulus hebben beide krachtige evocalies gegeven van de bruggen in
Londen en geloond hoe zelfs iets, dat, als een reusachtige spoorslaaf,
het mooiste natimrbeeld verstoorl, toch worden kan lot een ding van
schoonheid. Komt hun de kracht daartoe geheel uit zichzelf? Uit de
oorlogsmachine, die hen van alle zijden tegendreunt? Uit het magistrale
voorbeeld, dat een Brangwyn en een Pennell hun in Engeland gaven?
Men vergete hierbij niet dat Albert Baertsoen van de tragiek, die samen-
gepakt ligl in zulke donkere gevaarten, al voor den oorlog iets voor-
gevoeld heeft, toen hij in de Luiksche mijnstreken werkte en dat
Pierre Paulus de uitbeelder was van het daverend geweld der werk-
huizen in het „zwarte land".

JDB en de kulderschool


Zie Soudan: 

"Soudan kende een moeilijke jeugd en moest reeds vroeg gaan werken. Hij werd naar de ‘Kulderschool’ gezonden, waar hij bevriend werd Jules De Bruycker."
Kulderschool
Voormalig Jongensweeshuis, instituut voor doofstommen en gemeenteschool, heden stedelijke middenschool.

“De Gentse weesjongens ook "Kulders" of "Blauwe jongens" genaamd waren tot 1873 ondergebracht in een deel van het Geeraard de Duivelsteen en de school aan het Bisdomplein (gesloopt in 1896-98, heden bebouwd met de Nationale Bank). In 1869 werd gestart met de bouw van een nieuw complex op gronden van de Bijloke aan de huidige Martelaarslaan. Dit enorme opgevatte complex naar ontwerp van stadsarchitect A. Pauli was voltooid in 1873.”


Ging JDB naar de kulderschool?



maandag 15 april 2019


A0024 ST.NIKLAASKERKE
Buitenzicht
Van dit werk bestaat een gedrukte fotografische reproductie welke deel uitmaakt van het boek van Sint Niklaaskerke
H 325 B 225
De afmeting van deze fotografische reproductie heeft niets te zien met deze van de tekeningen welke veel groter zijn.
Dr.Vogelzang






zaterdag 13 april 2019

Baertsoen MSK


Kunstwerk van de maand: 'Dooi in Gent', Albert Baertsoen






Elke maand nodigen we bezoekers uit om een uur lang stil te staan bij één werk uit de MSK-collectie of de tijdelijke tentoonstelling. We lezen het werk als een tekst, en kijken naar de stijl, het onderwerp, de tijdsgeest…
We gaan met elkaar in gesprek over de mogelijke betekenissen die we in het werk denken te zien. Want kijken naar kunst is altijd een beetje kijken naar onszelf.
Op zondag 24 november om 14 uur gaat gids Valerie De Witte in gesprek met de groep over het schilderij van Albert Beartsoen: 'Dooi in Gent'.


vrijdag 12 april 2019

WILSON

Rechtenhouder
© Stad Gent, De Zwarte Doos, Stadsarchief
Wenst u dit beeld in hoge resolutie te bekomen en/of wenst u dit beeld elders te publiceren, neem dan contact op met De Zwarte Doos via stadsarchief@gent.be 

De naam van het hotel Wilson: waarschijnlijk na de eerste Wereldoorlog (zie ook Woodrow Wilson plein) gezien de populariteit van de Amerikaanse president.

L'AQUAFORTISTE

L'AQUAFORTISTE (420) 1942


Uitzonderlijke staat
Het gaat hier wel over de etsen en niet over de gedrukte litho welke zich bevindt in het album "Gens pas de chez nous"



385A L'AQUAFORTISTE 1942


Dit exemplaar werd afgedrukt door het M.S.K. GENT OP 500 exemplaren
Dit exemplaar kan uiteraard nooit getekend zijn
Het is ongeoorloofd dat een museum en een prentenkabinet zich met dergelijke praktijken inlaten
Dit komt de kunstenaar zeker niet ten goede.
Dit was wel gedaan met de toelating van de weduwe uit geldbejag
Niet weerhouden voor het album "Gens de chez nous"





donderdag 11 april 2019

LES NOUVELLES DU JOUR

 Kranten bij JDB



T.685 GENS DE CHEZ NOUS (1940):


"Volk en Staat " is te lezen in de krant als kop. 

Volk en Staat is een Vlaamse krant opgericht in 1936 en gelieerd aan het Vlaams Nationaal Verbond. Op 1 januari wordt de publicatie geschorst maar tijdens de bezetting moch Volk en Staat opnieuw verschijnen en volgde de collaboratiepolitiek van het VNV.  Het laatste nummer verscheen op 4 september 1944 met als kop: “DIETSCHLAND HOUZEE! ONS VOLK ZAL NIET VERGAAN!. Na de Bevrijding verdwijnt de krant. 













J.D.B. 377 LES NOUVELLES DU JOUR 1941
Project voor het album Gens de chez nous 1941

Op al deze prenten staan notities voor het perfectioneren van het album Gens de chez nous, gegeven door Jules De Bruycker aan drukker Van Campenhout.
L.R.N.M. 

LES NOUVELLES DU JOUR (377A)

Eerste staat is op de linkerkant enkele centimeters groter
Op al deze prenten staan notities voor het perfectioneren van het album Gens de chez nous, gegeven door Jules De Bruycker aan drukker Van Campenhout




LES NOUVELLES DU JOUR (377B) 1941 


LES NOUVELLES DU JOUR (377C) 1941 


T.660 GENS DE CHEZ NOUS:





T.668 GENS DE CHEZ NOUS (1940):



zie de berichten: morts....


Verschillende tekeningen en etsen dragen als titel 'nieuws van de dag'. 
In dit werk zien we een man die een krant leest en andere mannen die aan het praten zijn. 
Walter Benjamin (1955?) constateert hoe het mondelinge vertellen vervangen wordt door de gedrukte kranten. "De meeste verhalen bereikten de mens voortaan in gedrukte vorm via een tijdschrijft of een krant" (Jonckheer, De Gulzigheid en Verveling van Marinetti) (155).
Zo'n omweg vervreemdt de mens. Vervreemding en dus verveling is een gevolg van de gemediatiseerde boodschappen. 


Confidence uit Gens de Chez Nous


J.D.B. 378 CONFIDENCES 1941
Project voor het album Gens de chez nous 1941

Op al deze prenten staan notities voor het perfectioneren van het album Gens de chez nous, gegeven door Jules De Bruycker aan drukker Van Campenhout.


CONFIDENCES (378A) 1941 


Bankbiljetten

  https://museum.nbb.be/sites/default/files/2022-08/Onze_biljetten_bestaan...149_jaar.pdf   “Zo kwam de Bank in 1939 terecht bij Jules De Br...