Albert Guislain

"Wel interessant is echter de artikelenreeks, op basis van een interview met ene Albert Guislain, gepubliceerd in het Brusselse dagblad 'Lindépendance'  (25 en 27.12.1938 en 9.1.1939). (Huys: 46)

 

MORTIAUX HENRI ( AQUAFORTISTE ) - ALBERT GUISLAIN ( PRÉFACE )
Title: Images de Bruxelles. Quinze Eaux-Fortes Originales par Henri Mortiaux.

Description: .: Uccle-Bruxelles, Dieweg, 248, chez l'Auteur, s.d. (1931), in-folio album, 40 x 29 cm, 15 pp + 15 eaux-fortes originales à pleine page, signées au crayon par l'artiste et avec une serpente, un des 85 exemplaires sur Japon Impérial , le n° 35 d'un tirage de 110 exemplaires. Les eaux-fortes ont été tirées par A. van Campenhout, la partie typographique par J.E. Goossens. Relié en demi-cuir avec les plats et les feuilles de garde en papier marbré, avec une emboitage, qq. petites piqures sur le cuir de la reliure, intérieur en parfait état. On joint le bulletin d'inscription de cette édition privée, ainsi qu' une petite lettre de l'artiste au premier acquéreur de cet exeplaire, un numéro de la revue '' Expansion Belge'' avec un article sur Henri Mortiaux par Maurice Rassenfosse. L'exemplaire porte aussi une dédicace de H.M., signée et datée, au crayon, au premier acquéreur. .

 

 ==============================================

Albert Guislain

 

BE-A0510_000944_003886_FREInventaire des archives personnelles d'AlbertGuislain (1890-1969) avocat, juriste et homme delettres / P. Muret

 

https://search.arch.be/fr/?option=com_rab_findingaids&view=findingaid&format=pdf&eadid=BE-A0510_000944_003886_FRE#page=6&zoom=auto,0,-19

 

CORRESPONDANCE1. Correspondance générale: lettres reçues et copies de lettres expédiées

 

 

1. CORRESPONDANCE GÉNÉRALE: LETTRES REÇUES ET COPIES DELETTRES EXPÉDIÉES  

 

BRUYCKER, Madame Jules , 5 l. + 3 c. + 1 a., 1938, 1952, 1954, 1968.1938-1968Guislain, Albert, 1890-1969

 

VAN ZYPE, Gustave, Jules De Bruycker, Bruxelles, s.d

 

Folklore bruxellois. Notes, circulaires et coupures de presse sur le quartier

 

Albert Guislaindes Marolles et le dialecte marollien, 1918-1937. 

====================================================

Goddard over Brussel, Guislain

 

We know that De Bruycker was especially amused by the ironies inspired by the contrast of pretentious buildings, with all that they signify, and their mundane human occupants. When speaking to Albert Guislain in the early 1930s about his intentions to do some work in Brussels, De Bruycker naturally gravitated to a discussion of the immense Law Courts, the Palais de Justice (fig. 12). Guislain had published a book on the Palais de Justice, which he called "the Mammoth."[45] In fact the Palais is among the largest buildings erected in the nineteenth century. To understand De Bruycker's anecdote that follows it helps to remember that the enormous edifice is erected on the site of earlier gallows, and that it overlooks the Marolles, the poorer quarters in Brussels:

 

I worked there. Not enough. I would love to have drawn the Palais de Justice. You called it the Mammoth? The terraced architecture of the Mammoth has always tempted me. It is magnificent, this immense temple steeped in light. This piling up of forms, the terracing of stones and balconies, what splendor! What a thing to do, as we say. I went there. I searched. The good people of the rue haute and the rue des minimes [in the Marolles] offered me the hospitality of their lofts and mansards. But luck was not with me. There was always an obstacle between me and your Palais de Justice. Regrettable! And the outer hall! What an etching! What a drawing! My wife and I managed, quite by accident one day, to get into a courtroom. A case was being tried. A housewife was disputing her butcher's bill. She claimed that she was given too much bone and fat, and not enough meat. Life is droll. And in this formidable basilica such a little comedy. It was human, too human.[46]

 

45. Guislain, Le palais de Justice.

 

46. Guislain, "Jules De Bruycker aquafortiste et poete," p. 1:

 

--J'ai travaillé la bas. Pas assez. J'aurrais aimé dessiner le Palais de

Justice. Vous l'avez appelé le Mammouth? Les architectures etagées du

Mammouth m'ont toujours tenté. Il est magnifique, ce temple immense

ruisselant de lumiere. Cette superposition de formes, cet étagement de

pierres et de terrasses, quelle splendeur! Quelle chose à faire, comme

nous disons. J'y suis allé, j'ai cherché.

 

De braves gens de la rue Haute et de la rue des Minimes m'ont offert l'hospitalité de leur grenier et de leur mansardes. Mais la chance ne m'a pas favorisé. Un obstacle est toujours venu s'interposer entre votre Palais de Justice et moi.

Regrettable! Et la salle des Pas-Perdus! Quelle eau-forte! Quel dessin!

Ma femme et moi-même avons penetré, un jour, par hassard; dans une salle d'audience. Une affaire se plaidait. Une ménagère discuitait la note de son boucher. Elle prétendait qu'on lui avait fourni trop d'os et de graisse et pas assez de viande. C'est drôle, la vie. Et dans cette

basilique formidable, cette toute petite comédie. C'était humain, trop

humain...

 

Guislain 

 

Description des séries et des éléments 

 

445 DE BRUYCKER, Madame Jules , 5 l. + 3 c. + 1 a., 1938, 1952, 1954, 1968. 

9 pièces

 

Van Cauwenberge

Paul Huys over het verblijf van JDB in Deinze:

Op 23 nov. 1918 schrijft de kunstenaar vanuit Londen aan zijn Gentse vriend Van Herrewege - in het Frans het volgende (ik vertaal): " Mijn terugkeer is nabij . Ik schat over een maand of twee . Waar en hoe ik zal gaan wonen , weet ik niet . Ik denk in Brussel . (...) Het leven hier ( d.i. in Londen) is tamelijk hard geweest gezien de omstandigheden. Men heeft hier goede zenuwen nodig gehad om te vechten. Ik ben blij dat mijn familie in Deinze het veilig stelt. Ik lees juist vandaag in het dagblad dat deze stad veel geleden heeft. " (3) Als Jules De Bruycker ( intussen gehuwd ) in april 1919 met zijn gezin uit Londen terugkomt, heeft hij voor Gent als verblijfplaats gekozen , maar hij vindt daar geen passende woning. In afwachting er een te vinden , trekt hij in Deinze voorlopig in bij zijn zuster en schoonbroer. 

Op 18 mei 1919 schrijft De Bruycker , vanuit Deinze , aan zijn Londense mecenas, de Nederlander Jacob De Graaff, over zijn eerste nieuwe ervaringen in België na bijna vijf jaar afwezigheid : ` t Was wel heel wat hier in mijn geboortestad . Gent vond ik mooi, zeer!, maar veranderd. De bewoners vind ik wel dezelfden gebleven, wat het geval niet is van die welke terug van den vreemde komen . (...) Wat mij erg miskomt hier, 't is (...) geen stap zonder kennissen tegen te komen. In Londen was men onzichtbaar . Hier is men naakt voor iedereen. De legende hier was dat we , artiesten uit Londen, allen millionairen waren . Men aanzag me eerst wantrouwig , maar als ze vernamen dat het een weinig geëxagereerd was, staken de handen zich gul naar mij uit. Ik ben naar leperen, Dixmuide enz. gaan zien . Men kan zich moeilijk voorstellen dat dit door den mensch gedaan is. Wat had hij niet gekunnen , moest het in 't bouwen in plaats van vernietigen geweest zijn . Ik kom binnen 5-6 dagen naar Londen. Ik verwittig U van mijn komst en zal zoo vrij zijn naar Millfield Lane (De Graaff woonde daar in de villa " Insulinde ", P.H.) af te zakken , de laan langs waar zoo vele Gentsche schilders naar 't gastvrije witte huis trokken. In de meizon moet het daar zoo goed , zoo kalm zijn." (4)


Op 26 mei schrijft De Bruycker aan René Van Herrewege : " Veuillez m'écrire chez Van Cauwenberge , Deynze, ou je suis hébergé provisoirement. Comme j'aspire au calme! et une installation pour reprendre le travail!" Twee maand later , op 24 juli, schrijft hij aan dezelfde : "Vous m'avez écrit à Deynze. Mais nous sommes partis depuis quelques jours." Uit deze laatste brief blijkt dat Jules De Bruycker tot omstreeks 20 juli in Deinze moet gewoond hebben , d. i. bijna drie maand , aangezien hij uit Londen terug in België was van omstreeks 24 april. 

Van zijn verblijf in Deinze hebben we geen enkel ander spoor aangetroffen dan in de hierboven geciteerde brieven. Of hij - met zijn gezin - in de bevolkingsregisters van Deinze werkelijk ingeschreven is geweest, moeten we nog eens nakijken. Tot slot, zoals zo vaker het geval is bij een "verkennend" artikel, nog enkele vragen. - Zijn er nog Deinzenaars die zich de bankdirecteur Van Cauwenberge en zijn gezin herinneren en eventueel, in het voorjaar van 1919, het verblijf van Jules De Bruycker in Deinze? - Weet iemand waar die drie portretten van Georges van Cauwenberge (van 1912/14) zich nu bevinden? - Heeft iemand weet van de Londense briefwisseling van Jules De Bruycker met zijn neef Georges Van Cauwenberge en waar die brieven (indien bewaard) momenteel te vinden zouden zijn?


(1) Zie P. HUYS, "Onze kwartierstaat: Jules De Bruycker (1870-1945) ", in : Vlaamse Stam, XXIII, 5 (mei 1987), blz. 228.

(2) De drie portretten waren in 1970 in de De Bruycker-retrospectieve in het Gentse Museum tentoongesteld (cataloog nrs. 43, 44 en 53; resp. conté en kleurpotlood op grijs papier, 46x28 cm, dat. 1912; pen, conté en aquarel, 56x25 cm, zonder datum; olie op karton, 33x27 cm, dat. 1914).

(3) De briefwisseling van De Bruycker met R. Van Herrewege is in privé-bezit.

(4) De brieven van De Bruycker aan Jacob De Graaff bevinden zich in het Kon. Museum voor Schone Kunsten (briefarchief hedendaagse kunst) te Brussel.

Lepère: Vampire.chimère

The Vampire of Notre-Dame, plate nine from Le Long de la Seine et des Boulevards (1890/1910), Louis Auguste Lepère, published by A. Desmoulins. (detail; 1890/1910), Louis Auguste Lepère, published by A. Desmoulins. Art Institute of Chicago

Lepère,  Le Long de la Seine et des Boulevards (1890/1910), Louis Auguste Lepère, published by A. Desmoulins

Auguste Lepère

Auguste Lepere (1849-1918)

Auguste Lepere (1849-1918)

 

 

 

Auguste Lepere, Pont Neuf (1901). 

 

Auguste Lepere (1849-1918)

a French painter and etcher. Lepère is also considered a leader in the creative revival of wood engraving in Europe.

 

Biography

Auguste Louis Lepère was born in Paris. At the age of thirteen, he began his artistic education in the Paris studio of the engraver Joseph Burn-Smeeton. By the mid-1870s, Lepère had emerged as one of the most renowned printmakers of his time.[1] 

Lepère focused mostly on daily life in both his etchings and wood engravings. He is now remembered for his innovations, such as the use of colored paper and the combining of etching and wood engraving on the same print. The last years of Lepère's life were given almost exclusively to wood engraving. In total, his graphic oeuvre consists of over 150 etchings, over 200 wood engravings and 14 lithographs.[1] He died at Domme, aged 68.

 

Lepère illusteert ook Huysmans: Les gobelins Saint-Séverin

Les gobelins Saint-Séverin. Parijs, uitgegeven door de Société de Propagation de Livres D'art, 1901, gedrukt door A. Lahure in 1900 in 695 exemplaren (75), (6),148,(1) p., met 4 etsen door Auguste Lepère [extra etsen zie hieronder] en 30 illustraties in de tekst, fraai gebonden in donkergroen marokijn door Marius Michel, de decoratie op de platten ingelegd met gekleurd leer, met behoud van het oorspronkelijke omslag, leren binnenzijde van platten en zijden/gemarmerde vrije schutbladen, alle sneden verguld, groot 8vo (4to formaat), in schuifdoos.
Het leer over de rand van de buitenhoeken van de platten is beschadigd, de rug is verkleurd. Schuifdoos met wat kleine defecten. Toch een goed exemplaar, de binnenzijde in zeer goede staat.

Exemplaar van de de luxe editie van 75 exemplaren voor Librairie Conquet, Carteret et Cie, dit is nummer 46, met ex libris van A. (Antoine) Vautier. Bij de de-luxe editie, gebonden in prachtige Art Nouveau stijl, is het boekje "La Bièvre St. Séverin, dix aux fortes par Auguste Lepère", gedrukt in groen, rood en bruin in 80 exemplaren (40) meegebonden, inclusief het omslag en de prospectus voor dit werk (6 p. tekst). Hier is dat nummer 21 van 40 exemplaren op Chinees papier, met gesigneerde opdracht "Offert à monsieur Vautier, A. Lepère 1901" en nog eens gesigneerd aan het eind. De 12 in potlood gesigneerde en genummerde etsen [sic] zijn in het boek van Huysmans opgenomen.

 

AUGUSTE LEPERE DOOR M. P. V. JR. - PDF Free Download



https://docplayer.nl/22217320-Auguste-lepere-door-m-p-v-jr.html 

Louis Auguste Lepère, Le Long de la Seine et des Boulevards

published by A. Desmoulins. Art Institute of Chicago

Henri Le Sindar

Henri Le Sidaner - Wikipedia
(stelde tentoon op Wereldtenoonstelling in Gent)

"Henri Le Sidaner (Port Louis, Mauritius, 7 augustus 1862 - Parijs, 16 juli 1939) was een Frans kunstschilder. Hij wordt vooral gerekend tot het impressionisme. Een korte periode schilderde hij ook in de stijl van het symbolisme. "

"Ondanks het succes van zijn impressionistisch werk schakelde Le Sidaner in de periode 1896-1900 over op een symbolistische fase, tijdens welke hij zich in zijn themakeuze vooral liet leiden door de literatuur. Tijdens deze periode verbleef hij ook een tijd lang te Brugge, in welke stad hij “een spiegel van de dood” zag. Het bekendste werk uit deze tijd is zijn schilderij Dimanche (Zondag) uit 1898.  "


Kanaal te Brugge: 
 

A. van Bastelaer

A. van Bastelaer

Jacques Maes

 

Jacques Maes (1905-1968)

Jacques Maes a étudié à l'Académie royale des beaux-arts de Bruxelles, avec Jean Delville et Herman Richir. Grand prix triennal de peinture en 1924, second prix de Rome en 1930, il a enseigné à l'Académie des beaux-arts de Saint-Josse-ten-Noode dont il a été le directeur, à l'Académie royale des beaux-arts de Bruxelles, ainsi qu'à l'École des beaux-arts de Lima.

Il est élu correspondant de l'Académie royale de Belgique le 3 janvier 1957, puis en devient membre le 7 janvier 1960. Proche de l'expressionnisme au début de sa carrière, il a ensuite évolué vers une peinture plus abstraite. Ses œuvres sont conservées dans les musées de Bruxelles, Anvers, Louvain, Gand, Mons et Tournai.

Jacques Maes
1905-1968
Belgique
La moisson (1944)
Toile
Sig. 1944
50 x 60 cm
Sans cadre
coll. personnelle de l'artiste Jules De Bruycker

Nicolas Maes, La Prière Sans Fin