donderdag 26 maart 2020

Abel Faivre

 

"Zooals de opzettelijke aanklacht van een Forain veel van zijne kracht verliest in de gemakkelijke en voorbedachte galgen-humor van Abel Faivre - en tusschen beider kunst aarzelde te dien tijde die van Jules de Bruycker -, "


Abel Faivre (1867-1945), schilder, illustrator, cartoonist. 




“Nogal ongewoon, maar toch zeer pittig schilder die, in het meer moderne, met zijn werk herinnerde aan Abel Faivre, den Franschen schilder die zich op zeldzame wijze de Vlaamsche boertigheid heeft
eigen gemaakt, vond Stan van Offel zijne voornaamste uitdrukkingskracht in zijn teekenstift.”
Karel van de Woestijne, Verzameld journalistiek werk. Deel 13. Nieuwe Rotterdamsche Courant juli 1924 - augustus 1925 · dbnl

https://www.dbnl.org/tekst/woes002verz24_01/woes002verz24_01_0019.php

https://gallerease.com/nl/kunstenaars/jules-abel-faivre__79c843723fdf

 

OVER DE KUNSTENAAR

Jules-Abel Faivre, geboren in 1867 in Lyon, studeerde gedurende drie jaar aan de School voor Schone Kunsten van de stad bij zijn leermeester Jean-Baptiste Poncet. Daarna studeerde hij aan de Fine Arts School van Parijs en aan de Julian Academy aan de zijde van Benjamin-Constant en Jules Lefebvre.

Schilder, portrettist, affichekunstenaar, illustrator en karikaturist, hij was vooral beroemd om zijn humoristische tekeningen waarin hij de medische gemeenschap en de bourgeoisie afbeeldde. Hij was inderdaad een karikaturist voor «Le Rire» en «Le Figaro». Zijn bijzondere slag en zijn schunnige humor werden opgemerkt door Alphonse Allais. Sommige van zijn karikaturen worden nog steeds gepresenteerd in het Jean Jaurès Museum van Castres.

Als vriend van Auguste Renoir die hem adviseerde, exposeerde Jules-Abel Faivre verschillende keren op de Salon de Paris met "Rêveuse" (1898), "La Vierge aux enfants" (1899), "La Femme à l'éventail" (1901), "L'Enfant au livre" (1906) en "Portrait de Maurice Donnay" (1907).

Tijdens de tentoonstelling van 1894 in Antwerpen werd hij beloond met een medaille van de derde klasse, en vervolgens een eremedaille op de tentoonstelling van Lyon in 1897 met "Retour de Wagram". In 1900, tijdens de Wereldtentoonstelling, kreeg ik een eervolle vermelding en werd in 1906 onderscheiden als Chevalier de la Légion d'honneur.

Zijn reputatie kreeg hij vooral tijdens de Eerste Wereldoorlog toen hij propagandaposters maakte die de Fransen aanmoedigden om oorlogsinspanningen te steunen.

Hij werd een van de oprichters van het comité van de Salon des humoristes in 1907, waar hij na de oorlog verschillende keren exposeerde.

Hij stierf aan het Croix Valmer bij Nice en stierf op 13 augustus 1945.







  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Heinrich Zille

  De Bruycker is perhaps to Ghent what the slightly older and more emphatically political artist Heinrich Zille was to Berlin. (Goddard: 27)...