maandag 24 februari 2020

Verhaeren

  zie: J.D.B. 189 L'EGLISE ST.SEVERIN PARIS 1925

 

 

Informations :

  • Sculpteur 1: SCHROEVENS
  • Architecte: OLLIVIER
  • Adresse ou lieu-dit: square Saint-Séverin
  • Code postal (en France): 75005
  • Localité: Paris
  • Département: 75 - Paris
  • Région: Ile-de-France
  • Pays: France
  • Continent: Europe
  • Matériau: Bronze
  • Type d'oeuvre: Monuments aux grands hommes
  • Morphologie: buste
  • Année: 1927
  • Titulaire(s) et droits sur les photos: Musée d'Orsay, Fonds Debuisson
1925 : demande d’emplacement formulée par le comité pour l’érection d’un monument à Verhaeren . Le buste est un don à la ville de Paris, qu’accepte le conseil municipal. L’oeuvre est conservée dans les collections artistiques de la ville en attendant d’être placée. En août, le comité propose de placer le buste dans le parc Monceau, en pendant du buste de Maupassant. 1926 : L’administration des Beaux-Arts mène alors une étude. Le service d’architecture est chargé de réaliser une autre étude car il y a trop d’oeuvres au parc Monceau. De plus, d’après les photographies, le buste semble devoir être installé devant un mur. Le square Monge semble répondre à ces exigences. La cité universitaire paraît également convenir. Une autre idée est proposée : le square Constatin-Pecqueur. Finalement, en octobre, après de longues réflexions, le square Saint-Séverin apparaît au ‘comité Technique et d’Esthétique’ et au conseil municipal comme l’endroit le plus approprié. Une lettre du président du comité à Verhaeren indique qu’une fête pour le dixième anniversaire de la mort du poète est prévue le 27 novembre. 1927 : le 7 février, le décret d’hommage public est proclamé. Le 10 novembre, le monument est inauguré en présence d’un représentant du roi de Belgique et d’Herriot, ministre de l’Instruction publique. Pendant la seconde guerre mondiale, le buste est déboulonné par les allemands. Puis, il est de nouveau installé.



Verhaegen: heraut van moderne tijden. 

Verhaegen ging Baudelaire achterna. Zoals Le spleen de Londres.

 

Woede tegen de machten, het kapitaal, de kerk, de koning.

Verhaegen: Dit is de stad van het leed. 

 

Vertaald door Boenders.

 

Behoorde tot de Vlamingen die in het Frans schreven. 

 

Frans was de uitweg of vluchtweg naar het buitenland. 


Tien gedichten van Emile Verhaeren heeft u vertaald? Waarom precies die tien? Boenders: Zo'n jaar of acht geleden was er in Antwerpen een tentoonstelling over het anarchisme in België. Daar ontdekte ik dat Emile Verhaeren in de jaren 1880-1890 een aantal anarchistische gedichten had geschreven. Het was een deel van zijn werk dat ik voorheen niet kende en dat mij uitermate boeide. Het waren die gedichten die ik onder handen wilde nemen.

Hoe moeilijk was het om die gedichten te vertalen? Boenders: Best wel moeilijk. Net zoals andere Vlaamse dichters uit die tijd - ik noem bijvoorbeeld Maeterlinck en Georges Rodenbach - schreef Emile Verhaeren uitsluitend in het Frans. Die Vlaamse dichters wilden het absoluut maken in Parijs en probeerden indruk te maken met Franse woorden die zelfs Franse auteurs zelden of nooit gebruikten, woorden die in onbruik waren geraakt of experimentele termen. Dat maakte deze vertalingen voor mij tot een ware uitdaging. In de vertalingen probeer ik getrouw de sfeer van elk gedicht, inhoudelijk zowel als vormelijk, weer te geven. Ook de formele kwaliteiten van het gedicht zoals het rijmschema, de lengte van de versregels en de klankkleur moesten zo goed mogelijk behouden blijven. Ik wilde dat in mijn Nederlandse vertalingen het verlangen zou doorklinken naar het uur waarop de uitzuigende bourgeoisie in de kou zou komen te staan, net zoals Verhaeren het destijds bedoelde.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bankbiljetten

  https://museum.nbb.be/sites/default/files/2022-08/Onze_biljetten_bestaan...149_jaar.pdf   “Zo kwam de Bank in 1939 terecht bij Jules De Br...