Verzamelaars Daumier

Collectioneur

Amateurs d'estampes
Les connoisseurs

Honoré Daumier tekende en schilderde verschillende verzamelaars en “connoiseurs” uit die over de schouder van de kunstenaar kijken naar de portfolio's op zoek naar een goede koop.

Enerzijds verkochten deze platen goed (de verzamelaars konden zich identficieren met het onderwerp - hun hobby werd afgebeeld), anderzijds was er meer aan de hand dan dit verkoopsargument. In zijn essay over Daumier schreef Henry James dat we in deze beelden een fascinatie van Daulmier gereflecteerd zien: “the old Parisian quay, the belittered print-shop, the pleasant afternoon, the glimpse of the great Louvre and the other side of the Siene, ... estampes suspended in the window and doorway .. extracted, piece by piece from musty portfolios'.




Verzamelaars:





De kopers bekijken een print kritisch - verschillende blikken beoordelen het werk. Andere werken liggen verspreid op de tafel.

Verzamelaar:






The Print Collector | Art UK


Een eerder schamel geklede man bekijkt de werken in een gallerie. Misschien is hij te arm om iets te kopen?

Gedurende de periode tussen 1850 en 1860 werden kopers:verzamelaars een terugkerend onderwerp voor Daumier. De bourgeoisie (waaronder ook de middenklasse) konden zich veroorloven kunst te kopen en zelfs te verzamelen.

Er zijn verschillende versies van deze figuur die naar kunstwerken staat te kijken.

Verzamelaar:





Daumier maakte vaak verschillende variaties op hetzelfde thema: een man (sic) op zoek naar kunst. Het gaat vaak om petit-bourgeois figuren.

Dit type verschijnt steeds meer in de stad in het Frankrijk van Balzac ten tijden van de tweede Empire (tijdperk van Napoleon III van 1851-1870).

De oprichting van de La Société des aquafortistes (1862) was een stimulans in de verkoop van betaalbare kunstwerken.


"While continuing to observe the lifestyle and personalities of his times, Daumier sets aside the satirical bent of the Croquis de Salon [Salon sketches], to give his character a more universal appeal. The meditative atmosphere is treated in chiaroscuro, the monochrome engravings are subdued and the broad contours conjure up the peaceful seriousness of Chardin’s interiors.Very few reference points exist for the chronology and stylistic development of Daumier’s paintings, most of which remained in his studio, with just a few scarce exceptions. His output must have increased after he was laid off by the newspaper Le Charivari in 1860, since he had much more time to devote to easel painting. Made famous during his lifetime by Delacroix and Baudelaire, Daumier sold his works to a limited circle of enthusiasts such as Corot, his devoted friend who kept this painting until his death."









Daumier: Visions of Paris | The Arbuturian

"One of the great interests reflected in his work was the place of the artist and his art, the act of looking and the power of the beholder. “The Print Collector” (c. 1857-63) – a small masterpiece of atmosphere – is just one in a series of contemplative paintings and kinetic cartoons which examine the relationship between art and the viewer and the art of looking itself. Daumier was acutely conscious of how naked the artist is when his work goes up for public display. In “Salon de 1857”, one of his comic lithographs for Le Charivari, a nude statue ignored amidst the top-hatted and pince-nezed onlookers who are all staring intently at the paintings on the walls, comes to life with a noiseless wail and contortion of her arms."

Beelden:








































Here are some people looking at art in 1865: