Masereel en JDB

Joos Florquin, Ten huize van... 1 · dbnl

De studie in Gent, wat is dat geweest?


Eerst was dat l'Ecole Moyenne en dan de Athenée. Daarna heb ik twee jaar de lessen aan de akademie gevolgd, waar ik samen met Jozef Cantré in de klas zat bij Jean Delvin, die een uitstekend leraar was. Na een goed jaar heeft hij

[p. 231]
me gezegd: Masereel, ge kunt alleen lopen en ge kunt weglopen om de wereld te gaan zien. Blijf hier niet, ge hebt bij ons niets meer te leren. - Dan ben ik vertrokken naar Tunis en heb daarna zowat overal in de wereld rondgescharreld.


Was u toen al met de houtsnede bezig?


Nee, met tekenen alleen. Ik was toen ook veel samen met Jules de Bruycker, die mij heel wat geleerd heeft, ik mag dat niet vergeten te vermelden want dat is belangrijk. Jules de Bruycker was veel ouder dan ik maar we waren toch goed bevriend. Hij heeft mij leren etsen en heeft waarschijnlijk wel invloed op mij gehad, als realist maar zeker ook als fantast. Hij was een man van grote fantazie, Jules de Bruycker.


Kon u van uw kunst al leven toen u zich in Parijs vestigde?


Nee natuurlijk niet. Ik had wat geld op zak en werkte voor mij alleen. Dat waren nog de studiejaren, de tijd van zoeken en proberen, wat de Duitsers de Bildungsjahre noemen. Mijn eerste gravures waren in de trant van Félicien Rops en Jules de Bruycker, realistische kunst zonder meer. Ook mijn eerste houtsneden dateren uit deze tijd, maar ze zijn louter tekeningen, die op hout werden overgebracht, zonder eigen techniek. Ik had toen de mogelijkheden, die in het materiaal liggen, nog niet ontdekt. Ik heb in Parijs toen eens een kleine expositie gehad, in Le Salon des Indépendants waarschijnlijk, ik herinner me dat zo goed niet meer, het is ook zo lang geleden. Akwarellen heb ik in die tijd ook gemaakt.