JDB: bankbiljetten

https://adoc.pub/onze-biljetten-bestaan-jaar.html

 

Ontwerp van Emile Vloors voor het biljet van 100 F 1933 met de Waalse haan en de Vlaamse Leeuw. Geweigerd! Men verkoos de versie hieronder met een “minder verleidelijke” Schelde, en minder federalistisch!

ten de meeste Europese centrale banken reeds de plaatdruk, behalve in Frankrijk en België waar alle biljetten nog steeds in de traditionele hoogdruk werden aangemaakt. De eerste probeersels gebeurden met behulp van de Nationale Bank van Hongarije: de drukpers von Heinrich, zo genoemd naar de directeur van de drukkerij van de Hongaarse bank, werd uitgetest met het biljet van 10 frank van de Banque du Congo Belge dat in 1937 werd uitgegeven. Het ontwerp was van de hand van A. Hallet, maar de gravure werd verricht door de Hongaarse graveur Horvath die reeds volop vertrouwd was met de specificiteit van de plaatdrukgravure. Het biljet gaf voldoening. Men testte nog andere drukpersen uit en men ging in eigen land op zoek naar een tekenaar die tegelijk een ervaren etser was. Zo kwam de Bank in 1939 terecht bij Jules De Bruycker met de vraag om haar nieuwe biljetten, de zogenaamde dynastiereeks, te ontwerpen. De reeds bejaarde kunstenaar weigerde de opdracht wegens het te kleine formaat. Uiteindelijk zou Jules Vanpaemel de reeks ontwerpen. Het werk werd nog voor de oorlog aangevat, tijdens de oorlog voortgezet en slechts na de oorlog afgewerkt. Tot grote spijt van Jules Vanpaemel zag de Bank zich echter door de oorlogsomstandigheden toch nog genoodzaakt zijn ontwerpen in hout en niet in metaal te graveren. De plaatdruk zou pas in de volgende reeks, de zogenaamde eeuwfeestreeks, uitgegeven vanaf 1950, worden toegepast.

 

 

Koetsiers

 Wachtende koetsiers ... 

Cloquet

 Louis Cloquet

“Men wou een vaste brug, zodat de drukke scheepvaart naar de Graslei vlotter kon en ook het verkeer tussen het Zuidstation en de Brugsepoort beter doorstroomde. Bovendien mocht de hellingsgraad niet te stijl zijn, omdat er een tram over moest kunnen. (lees verder onder foto)”. 

 

"Het plan paste in de stadsvernieuwing van die tijd: Gentse monumenten vrijmaken van allerlei aanbouwsels, in combinatie met een vlottere verkeersdoorstroming voor karren en stilaan ook auto’s. Bovendien wou men allerlei arbeiderskrotten saneren: Gent moest er proper bij liggen. Cloquet mengde zich ook en toonde aan dat een kaalslag organiseren niet mooi zou zijn. Mooie pleinen waren een noodzaak."

Patrick Goditiabois en Lieselotte Van de Capelle, Louis Cloquet, architect tussen monument en stad. Gentse Vereniging voor Stad, Archeologie, Landschap en Monument (GVSALM) .    

 

A.132 BAGAGEDRAGER ZUIDSTATION GENT//LE COMMISSIONNAIRE

Verkocht bij Giroux op 12/02/1929. Bagagedragers in het Zuidstation te Gent (ook witte kielen genoemd) Witte kielen is een Gentse uitdrukking voor witte overjassen.

Les Commères (1902)

 

Een voorbeeld van de 'volkse' onderwerpen rond 1902. Figuren...

Een thema dat vaal voorkomt

Alexandre Hannotiau Les commeres 1900

Alexandre Hannotiau (1863-1901), Les commères, Bruges 1900 (the gossiping women), charcoal drawing on paper, signed and dated bottom left, 98 x 67 cm (day measure), dimensions with the original frame 123 x 91 cm. Unexamined out of frame.

Period :  1850-1900

zie artikel over reeks litho's die in ansichtkaarten werden uitgegeven. 

Tinus Vermeersch

Invloed JDB: 

Tinus Vermeersch | Hopstreet Gallery

 https://www.hopstreet.be/artists/tinus-vermeersch/

Tinus Vermeersch (b. 1976) is a ‘Belgian Archaist’, an artist who has applied the literary technique of ‘a conscious imitation or adoption of style, words, phrases or expressions belonging to a certain period’ to the visual arts.
His works look as if they could have been made in the 16th, 17th, 18th or even 19th century (think of the heavenly landscape paintings by Roeland Savery, the landscape etchings by Hiëronymus Cock, or the Ghent etchings by Jules De Bruycker) because their tiny, delicate movements of a drawing or painting hand and their archaic style bring to life imaginary landscapes with mythical creatures (half-man/half-bird/half-tramp/half-monk) in a time that seems to be out of sync with normal time.

Tinus Vermeersch (°1976) is een ‘Belgische Archaïst’, een kunstenaar die de literaire techniek van ‘een bewuste navolging of overneming van stijl, woorden, zinswendingen of uitdrukkingen die in een

bepaalde periode thuishoren’ op de beeldende kunst heeft toegepast.

 

Zijn werken zien eruit alsof ze gemaakt zouden kunnen zijn in de 16de , 17de, 18de of zelfs 19de eeuw (denk aan de paradijselijke landschapsschilderijen van Roeland Savery, of de landschapsetsen van

Hiëronymus Cock of zelfs ook de Gentse etsen van Jules De Bruycker), doordat ze met hun kleine fijne bewegingen van een tekenende of schilderende hand en in een archaïsche stijl imaginaire

landschappen met fabeldieren (half mens/half vogel/half zwerver/half monnik) tot leven wekken in een tijd die buiten de normale tijd lijkt te staan.

Van zodra ik een werk van Tinus zie, word ik meegezogen in een meditatieve ruimte waarin de existentiële esthetische ervaring van het landschap die een wisselwerking tot stand brengt tussen de

mens en het landschap (zie: Ton Lemaire, ‘de vermenselijking van het landschap, de verlandschappelijking van de mens’), hier – net zoals bij Thierry De Cordier – onder de handen van een landschapskunstenaar als Tinus Vermeersch tot leven wordt gewekt. Waarom zouden anders al zijn figuren in die oude hooioppers verdwijnen?

Anders dan in een mogelijke nostalgische lectuur van zijn werken, grijpt Vermeersch hier niet terug naar elementen uit het oude Vlaamse landschap (de hooiopper) en de Oude Vlaamse kunst (Savery,

De Cock, De Bruycker... Schilderijen /Etsen /Keramische werken /Grisailles) om een niet-bestaand glorierijk Vlaams kunstverleden terug op te roepen, maar om de wezenlijke band tussen de mens en

zijn natuurlijke omgeving op zijn minst in de kunst terug op te roepen. De geborgenheid die de natuur zou kunnen bieden en de mentale rust om aan de ik-fixatie te ontsnappen, is een artistiek antidotum,

een vorm van lyriek die niets met escapisme te maken heeft, maar alles met het noodzakelijke verlangen naar een nieuw evenwicht tussen mens en natuur.

Sint_Niklaaskerke

 

JDB: kanteklossers

 

Werk doet denken aan Anton Pieck (kleuren, sfeer, thema): zie huisjes met kerktoren op de achtergrond en menselijke figuren op de voorgrond.

Arthur Haeghebaert, ook Arthur Haegebaert (Assebroek, 5 juni 1876 - Roeselare, 9 april 1942), was een Belgisch kunstschilder, behorende tot de Brugse School.

 

 

57: Arthur HAEGHEBAERT (1876-1942) 'De Kommeeren' oil on canvas. (W: 125 x H: 97 cm)

Est: €150 - €250

Clichébeeld: kerk achtergrond, oude huizen, personages. Aandacht voor het volkse karakter. Zie titel: De Kommeeren. 

Jan Klakke

 Jan Klakke 

A.305 JAN KLAKKE

Privaat A.D.W.

Daumier: opera, theater, toneel

 https://www.metmuseum.org/art/collection/search/334308

 

Honoré Daumier | A Theater Audience | The Metropolitan Museum of Art

 

The Free Performance · Honoré Daumier · Stiftung Sammlung E.G. Bührle

Le Spectacle Gratuit. 

https://www.buehrle.ch/en/collection/?tx_buehrlewerkliste_werkliste%5Bwerk%5D=48

File:Daumier - The Free Performance, 1843-45.jpg