De verzamelaar, kunstliefhebber... bij JDB.
[…] na een lange dag van het teleurstellende Parijse leven […] laat ik me in een fauteuil neervallen, naast de prentenstandaard waarin mijn favoriete etsen in hun grote mappen liggen te slapen, en terwijl ik ze een voor een bekijk, verdwijnen mijn problemen en vergeet ik de zorgen van het dagelijkse bestaan!
Christophe Van Gerrewey, Een portret van de ondernemer als verzamelaar
https://www.dewitteraaf.be/artikel/detail/nl/4890
"Het enige wat de verzamelaar van egoïsme kan vrijpleiten is de collectie zelf, waarvan de coherentie zo groot en betekenisvol kan zijn dat het tot stand brengen van de verzameling een verdienste wordt – iets dat misschien enkel door een individu, en niet door een instituut, verwezenlijkt kan worden. Enerzijds kan een verzameling een verloren gegane eenheid herstellen, omdat bijvoorbeeld alle werken van één kunstenaar verspreid zijn geraakt, en zich pas dankzij het kapitaal en de gedrevenheid van de verzamelaar weer als op een langverwacht familiefeest in dezelfde ruimte bevinden. Anderzijds kunnen in een collectie dingen bij elkaar worden gezet die weinig met elkaar te maken hebben, maar die toch over een magische band blijken te beschikken, zoals niet verwante ideeën in een essay die samen tot inzichten leiden, of zoals vreemdelingen in een roman – Then There Were None van Agatha Christie, bijvoorbeeld – door het lot als hoofdpersonages bij elkaar worden gebracht."
"Haast elke collectioneur wil na verloop van tijd dat de gekoesterde verzameling gezien wordt. De gunstigste verklaring voor dit verlangen is altruïsme: de in het privédomein bij elkaar gebrachte dingen zijn zo bijzonder en waardevol dat het haast misdadig zou zijn ze niet te delen, uiteindelijk met iedereen, wat niet anders kan dan door ze publiek te maken."
Een thema dat ook bij De Braekeleer voorkomt.
Verzamelaar
“De schilderijenliefhebber” (1884) keert zijn rug naar de toeschouwer, verbergt zich onder zijn hoed, en bekijkt een verzameling schilderijen” (Braekeleer).
MSK Antwerpen.
Zie Website Stiching JDB:
Andere verzamelingen / Autres Collections / Other Collections
Na de verkoop van de verzameling van R. Van Herrewege werd in 1991, na het mislukken van onderhandelingen met een privé verzamelaar, de verzameling Vyncke-VanEyck op een verkoopstentoonstelling te Knokke (30 maart – 14 april) aan het grote publiek aangeboden.
Er werd een kleine catalogus gedrukt die integraal alle titels (202) uit het oeuvre-catalogue van Grégoire LeRoy van 1933 overnam. Na een studie van de verzameling voor deze verkoopstentoonstelling waren er 158 werken in perfecte staat van bewaring (nooit ingelijst).
Er waren ook 22 werken van “Sites et Visons de Gand” en 5 speciale, wat een totaal van 185 werken gaf. Er waren geen kunstwerken die niet in de “Le Roy” waren opgenomen.
R.VH, die op 6 werken na, de 202 werken opgenomen in “LeRoy” bezat, had ook een groot aantal werken die niet in de “LeRoy” voorkwamen. De verkoop was geen groot succes vermitser jaren later nog steeds werken aangeboden werden.
In 1989 - van 1 tot 19 oktober - werd als laatste tentoonstelling in de galerij Vyncke-VanEyck een verkoopstentoonstelling gehouden met werken (tekeningen en aquarellen) van de familie Vyncke en van de dochter van Jules De Bruycker. Deze verkoopspoging werd een mislukking. Slechts 2 werken werden verkocht.
In de jaren ’90 kwam er een heel nieuwe generatie gepassioneerde verzamelaars. De generatie die Jules De Bruycker gekend had was uitgestorven. De kinderen hadden nog werken bewaard maar de kleinkinderen, meer gedreven door de trend van de jaren ’90, zorgden ervoor dat werken van eigenaar veranderden.
<Indien U werken van Jules De Bruycker wenst te kopen, kunnen we U gratis adviseren.
Alles verzamelen van het grafisch werk is onmogelijk, maar thema’s zijn nog haalbaar, zoals: alles over het Théatre; de figuren (J. Alyn); de oorlogswerken; de kathedralen; de zelfportretten; de naakten; enz Wel moet U met bepaalde punten rekening houden; werken die in de periode ’30 – ’60 werden ingelijst zijn dikwijls erg beschadigd door het ultra-violet-licht.>
Ook waren er bepaalde inlijsters die het niet te nauw namen met de kunstwerken. Zo werden bijvoorbeeld bij Inlijstingen Vyncke-VanEyck alle kunstwerken gekleefd op karton, hetgeen nefast is voor de kunstwerken (soms is dit onherstelbaar). Vermits A. Vyncke zijn eigen verzameling zorgvuldig bewaarde in kaften die nooit het daglicht zagen, waren deze in perfecte staat.
A. Vyncke had ook de gewoonte om aan Jules De Bruycker te vragen op zijn werken NA de handtekening te voorzien van een puntje. Al zijn werken droegen ook een stempel op de achterzijde A.V. De werken die Jules De Bruycker voor zichzelf hield hadden ook regelmatig een stempeltje achteraan met DB. Hou er steeds rekening mee dat kunstwerken voor een kunsthandelaar in de meeste gevallen gewoon handelswaar is.
Op de map van verzamelaar Jef Singelijn uit Aalst stond de volgende tekst:
"Briefwisseling van den vriend en kunstenaar Jules De Bruycker, kunst welke ik aanbid".
Getekend 1 januari 1920 Jef Singelijn.
Reeds tientallen jaren werk ik aan de samenstelling van het oeuvre van Jules De Bruycker.
Mijn grootste sympathie gaat uit naar de verzameling van R.VH, Gent // NVH Gent- Diest //
R.H, Gent – Brussel // Francois Watermael Boisfort // Bertenchamps – Gent // Spletings – Gent // Joussiant – Antwerpen // G.Janssen – Gent – Antwerpen // Jef Singelijn-Buydens – Aalst// Vanderpere – Brussel (allen overleden), en de nieuwe generatie verzamelaars, in het bijzonder tien personen van wie ik de anonimiteit wil bewaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten