Daarom citeren we ook graag hoe Chabots tekst verdergaat: “De aandacht moge gevestigd worden op de kleine voorbijgangers tegen de horizon, hoe scherp die gegraveerd staan. Hun betekenisloze figuur gelijkt op die van vliegen. Het komische in hun beweging en in hun leven wordt verbazend scherp uitgetekend. Is dit niet zo groot als de Japanse kunst? Een terrasstoel is op zichzelf banaal, maar De Bruycker maakt er iets zeer bijzonders van. Dat doet hij ook met een bierglas, een melkkannetje, een gewone hoed. En dan vooral met een profiel, waarvan hij het wondere, het fantastische en tegelijkertijd het waarachtige aanscherpt. (...) Aan de andere kant krijgt het oeuvre, met zoveel ruggen van dikhuiden, een volheid van vorm die niet hoeft onder te doen voor Daumier. Bovendien schuilt in al deze soms wondere voorstellingen een plastische voornaamheid, die heel wat hoger staat dan de gelaatsuitdrukkingen van vroeger, die expressiever waren maar volks, bijvoorbeeld de etsen van de markten.”
(*) Georges Chabot, a.w., p. 167.
“Ook konden we invloed van de Japanse kunst waarnemen in de drang naar het decoratieve: van zijn laatste werken”
Japanse invloed vinden we in de karikaturale trant en in de uitbundige gebaren van sommige figuren” (Callebaut)
De uitbundige gebaren, de karikaturale trant, die de figuren maken, doen denken aan bepaalde se zoals van Hokusai vb. in de prent "Mochi-makers" (Afb. 71) (4)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten