Langui Brief

Emile LANGUI

Brief van Emile Langui                                               (sic)

Mijn waarde Heer De Bruycker.

Ik kom zooeven uw geschenk te ontvangen en nu zit ik hier aan mijn tafel met … om het in keurig, fleurig Gentsch te zeggen … met mijn mond vol tanden!

Ik weet niet, hoe U te danken zonder in banale lieux-communs te vervallen. Laat mij U enkel dit zeggen: ik ben met de Antwerpsche Kathedraal zoo erg in mijn schik als een authentieke Sinjoor met zijnen Toren, zijn Schelde, zijn Kamiel Huysmans en heel zijn poesjenellenkelder te zamen.

Ik vraag mij alleen maar af, waar ik die royale geste verdiend heb? Het is helaas waar, dat het water naar de zee stroomt en dit de paarden die den haver niet verdienen, hem des te gemakkelijker krijgen. Daarom berust ik graag in mijn lot en wil tot het eind mijner dagen bij U “in het krijt” staan.

’t Is trouwens niet de eerste maal dat ik een dette d’ honneur jegens U af te korten heb. Ik denk altijd met plezier en een tikje fierheid terug aan een klein evenement, dat U zeker reeds lang vergeten zijt: ik werd destijds door een gepensioneerde majoor in La Flandre Liberale levend gevild, omdat ik met de leerlingen van het Institut De Kerckhove*1 naar een tentoonstelling van Permeke was geweest. Het eenige woord van goedkeuring, dat ik destijds kreeg, kwam van U … ongevraagd maar recht uit het hart.

Ook dat ben ik niet vergeten!

Mag ik, au hasard des rencontres, U blijven aanklampen om te informeeren naar Uw werk? Ik beloof U plechtig niet meer over de ravitaillering te zullen spreken!

Inmiddels verblijf ik   

                                 Allerhartelijkst

                                       Uw d.w.

                                  Emile Langui*

 (brief uitgeschreven door Frank & Eli)

*
Na studies aan een rijksnormaalschool, werd hij leraar in Gent. In 1928 promoveerde hij aan de Rijksuniversiteit Gent tot licentiaat in de kunstgeschiedenis en archeologie en werd leraar kunstgeschiedenis aan het Instituut Charles de Kerckhove in Gent.