Masereel: etsen etc

Interview met Florquin. 


290 Toch begint u niet direkt met de burijngravure. U experimenteert eerst even met de ets, dan houdt u zich bezig met de droge-naaldets en tenslotte legt u zich sterk toe op de burijngravure, die dan wel uw voorkeur schijnt te krijgen.



Ik heb het met de ets even geprobeerd maar ik heb het vlug opgegeven. Het stond me niet aan dat daar zoveel keukenwerk bij te pas kwam. Er zijn daar heel wat bijkomstige zaken, die een grote rol spelen: de temperatuur van de kamer, de warmte van de plaat, de kompositie van het bad sterk water, de drukker, enz. Ik vond dat procédé niet direkt genoeg. De burijngravure is veel beter te kontroleren: ze is echt hét produkt van uw eigen werk, want wat ge gemaakt hebt, wordt gedrukt. De ets daarentegen wordt bijgewerkt. Met de droge naald is het als met de burijngravure: ge krabt met een stalen stift in de plaat en ge ziet direkt het resultaat. Daar komt geen make-up bij te pas, het is echt het werk van uw handen. Burijngravure en droge naald zijn diepdruk. Dat is juist het verschil met de houtsnede. Wat ge bij de houtgravure uithaalt drukt niet. Het zijn de hoogtes die drukken. Bij de droge naald en de burijngravure gaat de inkt in de groeven: het zijn de diepten die drukken. Ik geloof dat een demonstratie het toch duidelijker zou maken en ook het verschil tussen burijngravure en droge naald zou verhelderen. Om een koperburijn te maken gebruiken we als werktuig een burijn. Daarmee steken we in de plaat zodat er uit de plaat een krol komt en de lijn dus een diepte vormt. De inkt komt in die diepte en dat wordt de gedrukte lijn. Als u even wil kijken: dit wordt dan het resultaat. De lijn speelt hier dus een belangrijke rol.