Henri De Budt (1884 - 1967), “De torens van Gent”. Ets. Gesigneerd, genummerd 45/200 en gedateerd 1940 buiten de plaat.
Eén van de vele afbeeldingen van de drie Torens in Gent.
Uit: GENTSE MEMORIEDAGEN: 31 JULI - 1-2 AUGUSTUS
Over De Budt
1 Augustus 1884
Geboorte van kunstschilder Henri De Budt.
De joviale, optimistische en dynamische Henri De Budt was een kunstschil- der die nu in de vergetelheid begint te geraken. Volledig ten onrechte trou- wens. Hij studeerde aan onze Academie en bekwaamde zich niet alleen in het tekenen, maar ook in het schilderen, het etsen, het steendrukken.
Bij het begin van de oorlog 1914-1918 was hij betrokken bij de verdediging van Antwerpen, maar werd daarna geïnterneerd in Holland. Dat belette hem niet een merkwaardige kunstbedrijvigheid aan de dag te leggen in het interne- ringskamp.
Gedurende een halve eeuw zou hij ontelbare doeken en etsen maken van zijn geliefd Gent en van de schilderachtige Oostvlaamse landschappen.
60
Misschien hebben oudere van onze lezers nog zijn atelier bezocht op de
Lievekaai 6. De muren hingen er vol met Gentse stadsgezichten: de Lievebrug
(dat kon niet missen) met op de achtergrond het Gravensteen, de Muinkkaai
met een binnenschip in de optrekkende ochtendnevel, stijlvolle gevels, oude
waterlopen, stemmige volkswijken.
Wanneer men daar binnentrad was het meteen duidelijk dat hier een artiest leefde met een ingeboren gevoel voor schoonheid en die het talent bezat het weer te geven. Twee kwaliteiten die helaas te vaak ontbreken bij hedendaag- se kunstenaars.
Maar hij werd vanzelfsprekend niet alleen geboeid door zijn Gentse hoekjes, hij maakte ook prachtige Schelde- en Leielandschappen, en op andere doeken ontdekt men de typische sfeer van de Denderstreek, het Meetjesland, de Vlaamse Ardennen.
Gontran Van Severen kon terecht schrijven dat zijn werk een onuitputtelijke schat is die aanleunt bij deze van Armand Heins, Jacques Bergmans, Herman Verbaere en Nojorkam.
In 1964, toen hij 80 jaar werd, werd hem een verdiende hulde gebracht door talrijke vrienden. Dit gebeurde tijdens een Academische zitting in het Gouvernementshotel; ze werd gevolgd door een retrospectieve van zijn werk. De feestredenaar, Professor Paul De Keyser zei: “Indien één Gentenaar van zijn generatie een warme hulde verdient, dan is het wel de Gentse volksjon- gen Henri De Budt.”
Henri De Budt overleed in 1967.
Wanneer men daar binnentrad was het meteen duidelijk dat hier een artiest leefde met een ingeboren gevoel voor schoonheid en die het talent bezat het weer te geven. Twee kwaliteiten die helaas te vaak ontbreken bij hedendaag- se kunstenaars.
Maar hij werd vanzelfsprekend niet alleen geboeid door zijn Gentse hoekjes, hij maakte ook prachtige Schelde- en Leielandschappen, en op andere doeken ontdekt men de typische sfeer van de Denderstreek, het Meetjesland, de Vlaamse Ardennen.
Gontran Van Severen kon terecht schrijven dat zijn werk een onuitputtelijke schat is die aanleunt bij deze van Armand Heins, Jacques Bergmans, Herman Verbaere en Nojorkam.
In 1964, toen hij 80 jaar werd, werd hem een verdiende hulde gebracht door talrijke vrienden. Dit gebeurde tijdens een Academische zitting in het Gouvernementshotel; ze werd gevolgd door een retrospectieve van zijn werk. De feestredenaar, Professor Paul De Keyser zei: “Indien één Gentenaar van zijn generatie een warme hulde verdient, dan is het wel de Gentse volksjon- gen Henri De Budt.”
Henri De Budt overleed in 1967.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten