'Hij studeerde aan de Gentse Academie voor Schone kunsten (1867-1879) en werd in 1876 opgenomen in het Kunstgenootschap, dat vanaf 1879 de Cercle artistique et littéraire zou heten. Daar aan de Sint-Jansvest in Gent had hij een atelier, later ook in het “Rolleken”, de afgedankte stadsgevangenis. Zijn “bureel” vestigde hij (tot 1910) in de Onderstraat, naast het Ryhovesteen, waar hij in een later ingericht atelier samenwerkte met kunstenaars als Emiel Claus, Fernand Scribe, Jenny Montigny, Albert Baertsoen, Gustave den Duyts e.a. In 1930 vestigde hij zich in een eigen “abri Nicole” aan de Ganzendries 24, waar hij op zijn 75ste nog een retrospectieve van eigen werk organiseerde.
Heins:
“Voor hem was de lithografie, waarvan hij de techniek aanzienlijk verbeterde, een vlug, origineel en weinig kostelijk procédé om de dingen die hem troffen door hun pittoresk karakter of hun archeologische waarde vast te leggen en te verspreiden. “
In geen enkele van de thans bij de vleet verschijnende encyklopedische naslagwerken wordt er enige melding gemaakt van zijn naam. In de stad die hij zozeer heeft liefgehad en verheerlijkt herinnert weinig of niets nog aan zijn persoon. Een Gentse straat naar hem te noemen zou althans reeds een passende hulde kunnen zijn aan hem die zich zozeer heeft ingezet voor het behoud van het eigen karakter van onze stad.
In die zin werd trouwens een suggestie gedaan bij het Stadsbestuur.
Waarom dan wel verdient Armand Heins opnieuw uit de vergetelheid
. te worden gehaald ? Als u straks door de tentoonstelling heeft gewandeld, zult u terecht de opmerking maken dat zijn werk eigenlijk weer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten