Frans van Immerseel (1909-1978) was kunstschilder, graficus, cartoonist, glazenier en bouwer van stoeten. In Antwerpen had hij Gustaaf van de Woestijne (1881-1947) als leraar voor compositie en Jules de Bruycker (1870-1945) als leraar etsen.
(zie verder: Tiecelijn. Jaargang 16 · dbnl).
Na de oorlog (hij zat in de gevangenis wegens collaboratie), maakte hij ook naam als ontwerper van glasramen. Thema’s komen uit de Vlaamse geschiedenis, literatuur en volkskunde zoals Reinaert de Vos, Tijl Uilenspiegel etc. Hij maakte ook portretten in glasramen van bekende Vlamingen. Deze kleinere werken waren in de woningen van veel Vlaamsgezinden aanwezig. Als ontwerper van stoeten (van affiche tot figuren) kreeg hij grote faam.
Op zijn grafsteen staat te lezen: “Kunstenaar voor zijn volk”.
Oorlogsaffiche:
Tiecelijn. Jaargang 16 · dbnl
https://www.dbnl.org/tekst/_tie002200301_01/_tie002200301_01_0019.php
De muurschildering is een uitbeelding van ‘de diefstal’ van Op-Sinjoorke uit het Mechelse stadsmuseum door de studentengroep De Wikingers. Onder de vele afgebeelde toeschouwers herkennen we onder anderen de Mechelse burgemeester Spinoy, de Antwerpse burgemeester Lode Craeybeckx, Bruno de Winter, hoofdredacteur van 't Pallieterke, Stijn Streuvels, Bert Peleman en Frans van Immerseel zelf.
Deze prenten met spreekwoorden- en spreukenillustraties zijn boeiend vanwege de interessante folkloristische aspecten. Het is volkskunst, komend uit een goed
[p. 108]
draaiend ‘fabriekske’, maar geen kunst met een grote K. Niettegenstaande de beperkingen in kwaliteit, sluiten de prenten toch aan bij een oude opvatting over kunst. Deze zag kunst vooral als een piramide die in een spontane hiërarchie, laag voor laag opgebouwd wordt vanuit een algemene basis van populaire cultuur, vakmanschap en volkskunst, met uiteindelijk aan de top de grote kunstenaars. In zijn beste werk zat Van Immerseel aan de top; hier zit hij midden in de piramide.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten