Irénée Joseph Vander Ghinst (Brugge, 28 juli 1884 -
Watermaal-Bosvoorde, 30 april 1949) was een Belgisch hoogleraar, stomatoloog en
invloedrijk persoon. Wikipedia.
In 1906 behaalde Vander Ghinst zijn eerste diploma in de
geneeskunde en werkte onmiddellijk in het universitair labo van histologie. In
1907 begon hij aan zijn doctoraat aan de Université Libre de Bruxelles, waar
hij in 1909 afstudeerde als doctor in de geneeskunde. Tegelijk was hij actief in
politiek-literaire kringen. Hij leerde er Marianne Vauthier kennen, met wie hij
in 1912 trouwde. Ze hadden een enige zoon, Marcel. Verder werd hij bevriend met
onder meer de dichter René Lyr, de aquarellist Jules De Bruycker, de schilder
Henri de Groux en de hellenist Raymond Herbos. Hij maakte kennis met de
voormalige priester en filosoof Marcel Hébert (1856-1916), die de kerk verlaten
had na de veroordeling van het modernisme, doceerde aan de Brusselse Université
Nouvelle en als het ware zijn mentor werd.
zie Sarton
"Bij het vrijzinnige studentengenootschap ’t Zal Wel Gaan leert hij Irénée van der Ghinst kennen en Sarton sluit zich met hem aan bij het linksere Ter Waarheid van Julius Mac Leod, waar hij ook Hendrik de Man en aanhangers van de Vlaamse Beweging zal vinden. In 1905 ontmoet hij op een Anseelemeeting in de Minard de Brusselse dichter-filosoof Raymond Limbosch, van wie hij de levenslange mentor en vriend blijft."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten