Fleurs du Vice

A.021 LES FLEURS DU VICE Er bestaat ook een praktisch gelijkaardige tweede versie van.
MSK Gent   

    (met sigaret)  

A.022 LES FLEURS DU VICE (1907) De gelijkenis met het vorig werk is merkwaardig.
De Bruycker had verschillende kunstverzamelaars die zijn atelier bezochten.
Het is meermaals voor gevallen dat hij verschillende versies maakte van hetzelfde werk om verschillende klanten tevreden te stellen.

Opvallend is het opschrift :

B0253 LES FLEURS DU VICE

 

 B0254 LES FLEURS DU VICE 

Typische pose voor vrouwen? Hoewel met variaties. Zie bijvoorbeeld: Whistler met ‘Symphony in White No. 3’ 

Symphony in White No. III, 1865–1867. Oil on canvas, 51.4 x 76.9 cm. Barber Institute of Fine Arts, Birmingham.

"Door het geven van deze titel werd het voor de aanschouwer duidelijk dat het binnen dit werk vooral op de kleurharmonie gaat. Er zijn geen ‘afleidende’ factoren, welke doen vermoeden dat er sprake is van een onderliggend verhaal. Details, zoals de bloemstukken aan de rechterkant, zijn er puur voor de esthetiek en ter decoratie. Dit schilderij werd op de tentoonstelling van de Royal Academy van 1867 getoond. Het werd stevig bekritiseerd door een kunstcriticus, omdat het volgens hem niet bepaald een ‘Symphony in White No. 3’ genoemd kon worden. Er waren immers nog allerlei andere kleuren in het schilderij verwerkt, de meisjes hadden geen wit haar en ook de kleur van de huiden waren niet wit. Whistler reageerde hier beledigd en snel op:

“Bon Dieu! Did this wise person expect white hair and chalked faces? And does he then believe that ... a symphony in F contains no other note, but shall be a continued repetition of F, F, F? . . . Fool!” ¹⁹

James Abbott Mcneill Whistler