Isabellakaai: peperbus

Begin 1919 weer in Gent. JDB woont op Isabellakaai: 

RS

Eind mei - juni is de hele familie terug in Gent. Ze vinden geen woning en verblijven aanvankelijk een tijd in Deinze. JDB vertelt dat hij gaat vissen aan de Sint-Pieterskaai.

Na wat zoeken kopen ze in 1920 een huis op die Sint-Pieterskaai en JDB zal er tot  zijn laatste dagen verblijven. De Sint-Pieterskaai met de ‘Peperbus’ is op dat moment een soort nieuwe wijk buiten de kuip van Gent. De straat was in 1901 werd aangelegd (in 1942 wordt de straat omgedoopt tot de Hertogin Isabellakaai en vandaag spreken we van de Isabellakaai).

Het huis staat er nog steeds, aan het water rechtover de Peperbus. Er is geen plaat maar dat had JDB al geweigerd. JDB zegt dat hij Rubens niet is. Hij beweert niet ijdel te zijn maar …  Zelfs het statige huis waar hij gaat wonen streelt zijn ijdelheid niet. Hij noemt het “gesuikerd als een pasteigebak” Chabot (p. 99).

“De vrienden weten dat ik niet geplaagd zit met een knobbel van ijdelheid. Ik ken zelf te goed de grenzen van mijn kunnen”. 

Over de straat (cultureel erfgoed):

In 1901 aangelegde kaai langs de rechteroever van de Schelde tussen Terplatenbrug en Stalhof. Geplaveide straat met bochtig tracé en beboomde oever met platanen. In de bocht bleef een wachttorentje bewaard dat aanvankelijk deel uitmaakte van een supplementaire vestingsmuur van het Sint-Pietersdorp, daterend van 1658-59. Rond zandstenen hoektorentje, zo geheten "de peperbus" doorbroken door schietgaten en geleed door een waterlijst onder kalotvormige bedaking. De geprofileerde overkraging onderaan en sporen van de bakstenen muur wijzen op de oorspronkelijke functie van wachttorentje langs de Schelde.
Van de aanvankelijke kleinschalige bebouwing uit de vroege 20e eeuw blijven slechts enkele panden bewaard. Nummer 24, 25 en 27, 28: neoclassicistische burgerhuizen met drie bouwlagen en twee of drie traveeën onder doorlopende of iets verspringende kroonlijst. Belijnde lijstgevels met imitatiebanden op de begane grond en doorlopende kordons. Rechthoekige, omlijste vensters op de bel-etage gemarkeerd door druiplijsten. Nummer 27, 28 bovendien gemarkeerd door een erker en balkon. De overige panden moesten plaats ruimen voor moderne hoge bouw en het in 1973 ingehuldigde tehuis Corneel Heymans voor gehuwde studenten.

Het huis werd dus aan het begin van de 2Oste eeuw gebouwd.

De peperbus aan de Isabellakaai:

RS

John website

 

 J.D.B. 178 VIEILLE TOURELLE-ECHAUGUETTE QUAI ST.PIERRE 1925 

Rechts onderaan: JDB tekent (checken bij John)

J.D.B. 179 VIEILLE TOURELLE-ECHAUGUETTE QUAI ST.PIERRE  

Geen tekening gevonde)

Tekening DE PEPERBUS  (B0217) 

Ets  J.D.B. 180 L'ECHAUGUETTE 1925 

Ets J.D.B. 181 L'ECHAUGUETTE 1925 

De peperbus aan de Isabellakaai

In de loop van de woelige 16de eeuw kreeg Gent geleidelijk nieuwe stadsmuren. De werken werden vooral onder het calvinistisch regime en in de daarop volgende decennia geactiveerd. De oude middeleeuwse versterkingen maakten plaats voor het modernere bastionstelsel dat op artilleriebeschieting voorzien was. Ook nog niet ommuurde delen van de stad werden toen in het nieuw beschermingssysteem opgenomen. Zo legde men in het zuidelijk gelegen Sint-Pietersdorp een bijkomende bakstenen muur aan tussen Leie en Schelde, van de Heuvelpoort tot de Kortrijksepoort. Aan het eindpunt van de Schelde, bij Ter Plaeten, richtte men twee uitkijktorentjes in zandsteen op, waarvan de "Peperbus" (zo genoemd wegens zijn vorm) de enige overblijvende getuige is. De site is nu dermate veranderd dat men de vroegere militaire context zelfs niet meer kan raden. Het verwaarloosd torentje staat er als een vreemd standbeeld en geeft een onstabiele indruk. Het grote kraagstuk waarop de helft van de romp rust, vertoont zeer mooie profileringen.