maandag 28 december 2020

De Bruycker, Theatre/Theater/Opera


THEATRE TENOR 1907 (022)










Ets van dokter Keersmakers (privé collectie)








THEATRE TENOR1907  (023)
B0073 THEATER 



THEATRE JUMELLES 1907 (024)


In de loop van de 19de eeuw verschijnt de toneelkijker, en in het begin van de 19de eeuw kon ook het grote publiek zo"n kijker betalen, zoals blijkt uit deze ets. Dezelfde figuur vinden we terug op de volgende ets (025).


THEATRE PARADIS (025)

Er komen ook steeds meer regels...


Zie het opschrift: verboden te wateren. 
Zie de tekst onderaan: kan ik niet lezen (John)

THEATRE LOHENGRIN 1907 (027,028)


Eind 19de eeuw werden de muziekdrama's van Wagner ook in Gent opgevoerd. Met die opvoeringen maakte de regie ook gebruik van de technieken die in Bayreuth werden ontwikkeld: om de scène zichtbaar te maken werd de orkestbak lager geplaatst en de lichten in de zaal gedimd. Zo ontstond een andere manier van aandacht....
(Jonckheere, p. 32). 

(De programmatie van Wagner moet een statement geweest zijn gezien het Frans de taal was van de Gentse elite).  




"What style is it?

Lohengrin, an opera first performed in 1850, is Romantic to its core. That is partly because of its musical language and partly because of its theming. For the subject of Lohengrin is Medieval German legend. Romanticism (1800-1890) as a cultural force - in art, literature, and music - was intimately tied up both with nascent nationalism, especially in Germany, and a resurgent Medievalism. Artists turned away from the rationality and reason of the Enlightenment and of the Classics, and looked to the Middle Ages for inspiration. That's why I've combined it with Two Men Contemplating the Moon (1820) by Caspar David Friedrich, another of the great German Romantics.

In his 1853 essay Opera and Drama, which serves as the manifesto for Wagner's musical world-view, he theorised that music should always be subservient to emotion and storytelling. Hence he argued that leitmotifs - themes for particular people, places, or feelings - should act as the basic building blocks of opera rather than the traditional mixture of aria and and recitative. You can feel that emotional and dramatic weight here.

I should add that the Lohengrin Prelude is often performed as a standalone orchestral piece. Such is true of many preludes and overtures. They developed in the Baroque Era as the opening for operas and other large-scale works, setting the scene both musically and thematically. But, during the Romantic Era, many preludes and overtures were written as standalone atmospheric and storytelling pieces.

Who was Richard Wagner?

Richard Wagner (1813-1883) is a giant of musical history. He took Romantic Music to its limits - and beyond. For Wagner was more of an innovator than a traditionalist, and for a long time German music was defined by him: either you were one of his followers or you were not. For example, Wagner wrote his own librettos - sort of like operatic screenplays - which was fairly unusual. But such was Wagner's unique energy and passion.

He wanted to achieve a total work of art where music, text, story, and performance were all deeply intertwined and inseparable. Hence the magnitude of Wagner's compositions. His masterpiece was the Ring Cycle, which comprises four separate operas with a total runtime of about fifteen hours; it took over two decades to write. Wagner achieved his dream here; a total synthesis of art in which music was the vehicle for storytelling of the highest and most dramatic order.

For some idea of Wagner's fame and popularity, even his own lifetime, it should suffice to know that an entire opera house was built for the debut performance of his Ring Cycle in 1876, the Bayreuth Festspielhaus. Ever since its opening an annual festival has been held where Wagner's major works are performed. It continues to this day.




Tekening: B0053 THEATER // HET ORKEST
De engelenbak 
 
RS: een wat vreemde naam gezien de engelenbank zich bovenaan het theater bevond. Het gaat hier om de orkestbak. 
 
 




A.165 THEATRE  
A.166 THEATRE 

A.167 THEATRE 

A.168 THEATRE 

A.169 THEATRE 


 A.170 THEATRE 

 A.171 THEATRE 

A.172 THEATRE, GENTSE BURGERS.
n

https://dbnl.org/tekst/woes002verz06_01/woes002verz06_01_0040.php

De vergelijking tusschen den ‘Straat-veger’ en den ‘Engelenbak’ wijst beter nog, allicht, op zulke gemoedsverandering. Niet meer dan elders gaf, weliswaar, De Bruycker hier het zeer bijzondere, zoo in décor als in personnages van het gekozen geval op in deze wakke en

[p. 929]
walmende, onreine en stofferige schouwburg-galerij, met de zee-groene schilder-muren en de harde, zwarte, vuil glimmige banken, waar de plaats-nummers nog nauwelijks leesbaar zijn, onder de schaarsche verlichting en 't hellende dak, dat den rug kromt: de sjofele menschen, de armzalige breinen, die zich zat laten zingen aan muziek. En zij luisteren, weinig-bekommerd om de sierlijkheid der houding of de snede der kleeding. Zij luisteren met alle hunne gespannen aandacht, de nederige schooiers om schoonheid, de bedelaars om kunst. Iedere week vindt gij ze terug op vaste dagen; zij zijn strenge critici, maar verworven dat recht door hunne onafwendbare oplettendheid en de jaren-lange ondervinding, die de vergelijking leert... En zie ze nu maar: den dikken, gulzigen puffer die door het kijk-glas de vormen bestudeert der ‘forte-chanteuse’, den slungelig-langen kerel, die geblaseerd de meest-afdoende uitspraak weet te geven; de ‘geloovige’ eindelijk, geheel overgeleverd aan wat op tooneel gebeurt... En hiervan hadde De Bruycker in anderen tijd, misschien, alleen het leelijke en dierlijke van getoond. Zie echter, hoe meer-innige communie met het leven hem thans eene atmospheer liet treffen, van, onmiddellijk-aandoende, vroomheid, van - laat het woord herhaald wezen - onmiskenbaar ‘geloof.’

Van de Woestijne:

“Hij zou ze ontmoeten onder de gewone bezoekers van den Engelenbak en van de Wacht-zaal-derde-klasse, aan de ‘Visch-mijn’ en op den ‘Prondel-markt’. En 't werden, naast de armzalige voet-slepers van op straat, de schaarsche star-luisterende, schichtig, geëxalteerde smoelen, die hoog bij de zoldering hunne tooneel-woede bot-vieren aan gillende tenors en de weinig-gekleede danseresjes".

(Van de Woestijne 1912 in Elseviers Geïllustreerd Maandschrift. Jaargang 22 (1912).


 
 


Aquarel A.014 DE CANTATRICE, VINA BOVI, OPERA GENT 


A.173 THEATRE, FEMME MONDAINE. 
A.174 THEATRE, FEMME MONDAINE. 
A.175 CAFE CHANTANT 


A.182 DE CANTATRICE  

A.183 TRISTAN EN ISOLDE OPERA GENT 



A.019 DE CANTATRICE  

  Cantatrice (1902) (zie Jonckheere): onder piano begeleiding zingt Madame Blanche 'La Chanson des Roses'. Reclame voor Bockbier, Franse opschriften. Het gaat om een optreden in een café chantant (een café met podium met veel attracties.
 
 
 
 
A.115 CAFE CHANTANT
In de beschrijving van de veiling waar het werk verkocht is, werd deze prent als schouwveger bestempeld.
Verkocht bij De Vuyst 
 
A.114 BAL NA DE MARKT 

A.163 BALLERINA 


 A.164 DE VIOLIST 

 

A.204 LE VIOLIST 


A.237 THEATER GENT  

A.278 FEMME MONDAINE AU THEATRE  


PS

Lot n° 1185

JULES DE BRUYCKER (1870-1945)

Résultat : Non Communiqué
"Kiekenskot Théatre de Gand". Ets op simili-Japans papier. Getekend in potlood "JDBruycker" en eigenhandig getiteld. In kader. Lit.: JDB Online nr. 28. 345 x 245 mm

JULES DE BRUYCKER (1870-1945) Eau-forte sur simili-Japon. Signée et titrée à la mine de plomb. Encadrée. Lit.: JDB Online nr. 28. 345 x 245 mm




J.D.B. 027 THEATRE PARADIS 1907
H 350-B 250
L.R.22



Vernis Mou:

Theatre, Le Paradis (Grande Planche)- etching and soft ground etching, good condition. 15 1/4 x 11 1/4''

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Bankbiljetten

  https://museum.nbb.be/sites/default/files/2022-08/Onze_biljetten_bestaan...149_jaar.pdf   “Zo kwam de Bank in 1939 terecht bij Jules De Br...